"มึงมาทำไม!"
โซ่ลุกขึ้นทันทีที่เห็นคนที่เดินเข้ามาใหม่ แต่ชายคนนั้นกลับไม่ได้สนใจอะไรโซ่เลยแม้แต่น้อย เขามองไปที่หญิงสาวที่ยังนั่งอยู่ที่เดิมด้วยแววตาผิดหวังและเสียใจอย่างสุดซึ้งอีกทั้งเนื้อตัวก็เต็มไปด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์เหม็นฉุนที่โชยเข้ามา ใบหน้าที่เคยหล่อเหลาบัดนี้แดงไปจนถึงใบหู เขายังจ้องมองคนตัวเล็กที่ยังนั่งอยู่ที่เดิมไม่กระดุกกระดิกตัวไปไหน
"ซีล เบิร์ดขอ…" เบิร์ดทำท่าจะก้าวเข้ามา แต่โซ่ก็ขวางเอาไว้ ซีลเวียร์ลุกขึ้นอย่างรวดเร็วหลบอยู่ด้านหลังของโซ่
"กลับไป อย่าหาว่ากูไม่เตือน"
"เอาเมียกูคืนมา!"
"หึ เมียเหรอวะ อยากจะหัวเราะเป็นภาษาสเปนเลย" โซ่ขยับไปด้านหน้าสองมือหนากระชากคอเสื้อของเบิร์ดเข้าหาตัว
"คนที่เป็นผัวซีลคือกู จำใส่สมองกลวงๆ ของมึงไว้ก็ดี" โซ่พูดพร้อมกับแสยะยิ้มร้ายก่อนจะผลักเบิร์ดให้ออกไปไกลๆ เมื่อเบิร์ดกระเด็นออกไปแล้วโซ่ก็หมุนตัวกลับมาแล้วจับประคองไปที่ไหล่เล็กของซีลเว
