หญิงรูปร่างสูงโปร่งราวร้อยเจ็ดสิบเซนติเมตรเดินย่างก้าวเข้ามา พลางทำคิ้วยู่ติดกันเมื่อเห็นเรย์เลนกำลังเอามือคล้องคอโนอาร์เอาไว้
“ลูน่า”
โนอาร์อุทานออกมาพลางรีบดันตัวเรย์เลนออกทันที เขาชำเลืองมองคนตัวเล็กที่กำลังทำท่าทีงุนงงสงสัย ไม่ต่างจากผู้หญิงรูปร่างหน้าตาสวยสง่าที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับโนอาร์
“ไม่คิดว่าจะเจอคุณที่นี่”
เธอระบายยิ้มอ่อนๆ ให้โนอาร์พลางเหลือบสายตาไปมองเรย์เลน สาวน้อยวัยละอ่อนที่ยืนมองเขาสองคนสนทนาอยู่
“ใครคะคุณอา”
“อ่อ...หลานสาวเหรอคะโนอาร์”
เขาพยักหน้าแทนคำตอบ ทำให้เรย์เลนถึงกับหน้ามุ่ย รู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมากๆ ทั้งๆ ที่สิ่งที่ตัวเองทำกับโนอาร์มันเจ็บยิ่งกว่าคำตอบที่เขาตอบผู้หญิงคนนี้เสียอีก
“อ้อ ฉันชื่อลูน่า เป็นแฟนเก่าของโนอาร์ค่ะ”
“อ้อ ของเก่า”
เรย์เลนสบถขึ้นมาทำเอาลูน่าถึงกับไม่พอใจ
“พอดีผมเมา เจ้าหลานตัวดีเลยจะพากลับที่โต๊ะครับ”
“ไปนั่งด้วยกัน
