“เธอไม่ขยับมาสิบนาทีแล้วนะ” คาริสาบอกฉัน “ฉันว่าเธอไม่ได้ข่าวดีแน่ ๆ ”
ฉันไม่คิดว่าจะมีวิธีอื่นในการรับรู้เรื่องราวต่าง ๆ เช่นนี้ ฉันเจอปัญหาหนักมาก และฉันเลี่ยงไม่ได้เลย
“ฉันไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับเรื่องนั้นดี” ฉันบอกไปตรง ๆ “ตอนนี้ฉันออกไปไม่ได้แล้ว เราแต่งงานกันแล้ว แล้วฉันก็อยู่บนเรือยอทช์ลำนี้แล้วด้วย”
ใคร ๆ ก็คิดว่าฉันคงตื่นเต้นที่จะได้เห็นอติกรเปลือยเปล่าหลังจากหลงรักเขามายาวนาน แต่ฉันก็ไม่ได้บ้า นี่มันไม่ใช่วิธีที่ฉันอยากจะให้มันเกิดขึ้นเลย แม้ว่าอติกรจะเห็นเรือนร่างของฉันมามากแล้ว ถึงจะไม่ได้เปลือยเปล่าทั้งร่างกาย แต่เขาก็ได้เห็นฉันมากกว่าที่ฉันได้เห็นเขา
หลับตาตลอดงานเลยได้ไหมนะ นั่นมันอาจจะทำให้ผ่านไปได้ง่ายขึ้น ฉันไม่แน่ใจว่าประเพณีนี้อนุญาตให้ทำอะไรได้บ้าง ไม่มีใครเตือนเรื่องนี้ก่อนที่เราจะแต่งงานกัน
“ฉันมั่นใจว่ามันจะต้องโอเค ในที่สุดเธ
