ไปต่อกันไหมคุณ???nc+
1525 คำ
"บ้าเอ้ย!! ทำไมฉันต้องชอบแกด้วยวะ...โคตรไร้ค่าเลย...อึก..."ร่างบางฟูมฟาย ดวงตากลมโตแดงก่ำ จากนั้นก็ยกขวดกระดกแอลกอฮอล์กลืนลงคออึกใหญ่ เพื่อให้ความเมาช่วยทำให้ความเสียใจเบาลงบ้าง
การกระทำของมิเกลอยู่ในสายตาของร่างสูงใบหน้าหล่อเหลาคมคาย สายตาคมดุร้ายดั่งเหยี่ยว จริงๆเขาเห็นเธอตั้งแต่วิ่งออกมาจากร้านแล้ว ไม่รู้ว่าเจ้าตัวเสียใจอะไร ถึงได้มานั่งยกขวดดื่มคนเดียวอยู่หลังร้านแบบนี้
ความสวยที่มองแวบเดียวก็ทำเอาละสายตาไปจากเธอไม่ได้เลยทำให้เขาต้องทิ้งเพื่อนแล้วลุกตามเธอมา
"คุณ...รู้ป้ะ...ว่าการแอบชอบใครคนนึงที่เขาดันไปชอบเพื่อนเรานี่มันเจ็บมากเลยนะ"มิเกลระบายออกมาด้วยน้ำเสียงยานคราง เพราะเริ่มที่จะเมาได้ทีแล้ว
"พอแล้ว...เอามานี่ที่เหลือฉันดื่มเอง"คิมหันต์แย่งขวดเหล้าจากเธอเตรียมจะยกดื่ม
"นี่คุณ...อย่ามาแย่งดิ...อยากกินก็ไปซื้อเองดิ...อ่ะนี่ตัง...เอาไปซื้อ"ร่างบางควักแบงค์พันออกมายื่นให้คิมหันต์ พร้อมกับตบไปที่มือเขาสองสามที ก่อนที่จะแย่งขวดคืนไปกระดกต่อ
"ไม่ได้แย่ง...แต่เธอเมามากแล้ว..."
"เมาที่ไหน...นี่ฉันยังคุยกับคุณรู้เรื่องอยู่เลย..."
ใบหน้าคมๆมองจ้องไปที่ใบหน้าสวยที่มีคราบน้ำตาเกราะอยู่ ก่อนที่จะใช้นิ้วหัวแม่มือเช็ดคราบน้ำตานั้นออกเบาๆ
ร่างเล็กจับมือหนาที่เช็ดน้ำตาเธอเอาไว้ สายตาของทั้งคู่สบประสานกันอยู่นาน นานเสียจนใบหน้าของทั้งคู่เคลื่อนมาใกล้กันโดยที่ไม่รู้ตัว
"ไปต่อกันไหมคุณ"ร่างบางเอ่ยถาม และเป็นคำถามที่ทำให้ร่างสูงกระตุกยิ้มร้ายด้วยความพอใจอย่างยิ่ง ผู้หญิงหลายคนชวนเขาด้วยคำพูดนี้ก็มากมาย แต่กลับรู้สึกว่ากับคนตรงหน้ามันตื่นเต้นกว่าแถมหัวใจแกร่งกลับกระตุกวูบไหวไปกับคำเชิญชวนของเธอ และอยากได้ยินอีก
"ได้เสมอสาวน้อย"เขาตอบด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์
"อื้อ...คุณ..."หลังจากที่ร่างสูงผลักเธอลงบนเตียงกว้าง เขาก็รีบจู่โจมเธออย่างร้อนแรงทันทีแต่เสียงหวานๆกลับประท้วงขึ้นมาเหมือนลังเล
"หืม..."คิมหันต์เลิกคิ้วเชิงถาม
"ฉะ...ฉัน...ไม่เคย"แววตาสวยหลุบต่ำลงเล็กน้อย ถึงแม้เธอจะเมาแต่ก็พอมีสติ
"อย่ามาหลอกกันเลยสาวน้อย...ร้อนแรงขนาดนี้จะไม่เคยได้ยังไง"
"อื้ม..."ร่างสูงปลดเปลื้องเสื้อผ้าอาภรณ์ของเธอออกทุกชิ้น จนตอนนี้ตรงหน้าของเขามีแค่ร่างที่เปลือยเปล่า ผิวขาวนวลเนียนน่าสัมผัสไปทุกสัดส่วน หน้าอกหน้าใจอวบเด้งสู้มือทุกครั้งที่สัมผัส ลิ้นหนาเลียรอบริมฝีปากหนาอย่างหื่นกระหาย กับสิ่งสวยงามตรงหน้า จากนั้นก็ก้มลงไปซุกไซร้ซอกคอหอมๆของเธอ มันหอมหวานชวนหลงไหลเสียจริงๆกลิ่นกายสาวเฉพาะตัวมันทำให้ความเป็นชายขยายดุนดันเกราะปราการจนแทบจะแตก
"อ๊ะ!!"เสียงครางหวานหูปลุกความเป็นชายให้ยิ่งกระสันมากยิ่งขึ้น
มือหนาบีบเคล้นคลึงเต้าอวบอย่างเมามันส์ หัวแม่มือบีบบด เพิ่มความเสียวจนร่างบางสั่นสะท้านไปทั้งตัวจนเผลอแอ่นอกรับสัมผัสจากลิ้นร้อนๆของเขา
"อื้ม"
ร่างสูงระปากออกจากเต้าอวบแม้จะเสียดาย จากนั้นก็ค่อยๆลูบไล้ไปตามเนื้อเนียนลื่นมือจนเลื่อนมาถึงเนินสามเหลือมที่มีหญ้าบางๆปกคลุมอยู่ นิ้วเรียวสอดเข้าไปยังร่องคับแคบที่มันตอดรัดนิ้วเขาจนหน่วง นี่แค่นิ้วยังตอดรัดขนาดนี้ ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าความเป็นชายของเขามุดเข้าไปในร่องแคบๆนี้จะเสียวซ่านแค่ไหนกัน
"อ๊ะ...อ๊ะ...อื้ม..."เสียงครางไม่ขาดปากยิ่งทำให้นิ้วที่สอดเข้าอกชักเร็วเร่งขึ้นไปอีกเท่าตัว และในที่สุดร่องคับแคบก็ตอดนิ้วเขาตุบๆ พร้อมกับปล่อยน้ำเหนียวๆออกมา เธอแตะขอบสวรรค์ด้วยนิ้วของเขาเป็นครั้งแรก สมองขาวโพลนทันทีเมื่อถึงฝั่ง ร่างบางกระตุกเกร็งเบาๆ ก่อนจะหอบหายใจด้วยความเหนื่อยแล้วหลับตาลงอย่างผ่อนคลาย ทิ้งให้ร่างสูงขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจที่ร่างบางไปแตะขอบสวรรค์เพียงลำพัง
"นี่...ตื่นขึ้นมาก่อน...เธอทิ้งให้ฉันเคว้งคนเดียวได้ไง...ลุกมาช่วยฉันก่อน..."คิมหันต์กล่าวด้วยความหงุดหงิด
แต่กลับไร้ซึ่งเสียงตอบรับ ร่างบางหลับไปแล้ว หลับไปอย่างสบายใจอยู่คนเดียว แต่ท่อนเอ็นขนาดใหญ่ที่มันแข็งขึงอยู่มันยังไม่ได้รับการปลดปล่อยเลยแม้แต่น้อย
"บ้าเอ้ย!!! เสร็จคนเดียวเลย...มันน่านักนะ"
หึ่ย!!!
เขาสบถอย่างไม่พอใจก่อนที่จะเดินเข้าห้องน้ำไปตามระเบียบ ภายในห้องน้ำก็จินตนาการไปต่างๆนานาว่าได้ร่วมรักกับสาวร่างบางที่อยู่บนเตียง และเพียงไม่นานเขาก็ออกมาพร้อมกับร่างกายที่เบาหวิวหลังจากได้ปลดปล่อยออกไป ก่อนจะคลานขึ้นมานอนกอดรัดร่างของเธอเอาไว้และเผลอหลับไปทั้งคู่
เช้าวันใหม่...
"เชี้ย!! ใครวะเนี้ย...ชิบหายแล้วมิเกลเอ้ย" มิเกลสดุ้งตื่นตกใจเมื่อหันมาเห็นร่างสูงข้างๆ ที่นอนคว่ำแต่หันหน้ามาทางเธอ ด้วยร่างเปลือยเปล่าใบหน้าหล่อเหลาที่หลับตาพริ้มอยู่ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเมื่อคืนเธอกับเขาทำอะไรกัน เธอค่อยๆกระเถิบลงจากเตียงด้วยความระมัดระวังก่อนที่จะหยิบเสื้อผ้าที่กองอยู่บนพื้นเข้าห้องน้ำไป และรีบหยิบกระเป๋าวิ่งออกไปจากตรงนั้นให้เร็วที่สุด
"บ้าๆๆๆ บ้าเอ้ย...ไอ้บ้านั่นเป็นใครวะ..." มิเกลสบถกับตัวเอง พร้อมกับพยายามทบทวนเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน แต่นึกยังไงก็นึกไม่ออก
"เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นวะ ฉันกับนายนั่นได้กันแล้วงั้นหรอ...ไม่นะ...โอ้ยยัยมิเกล!!!"
"จบกันความสาวที่เก็บเอาไว้ ไม่น่าเมาขนาดนั้นเลย!!"เธอรวบรวมสติแล้วรีบกดลิฟท์ลงมาที่ชั้นล่างสุดจากนั้นก็รีบโบกแท็กซี่กลับคอนโดของตัวเองทันที
อีกด้าน...
"หายไปไหนวะ??"หลังจากที่ลืมตาขึ้นมาแล้วหวังว่าจะได้เห็นหน้าสาวสวยที่เขาควงมาเมื่อคืน ก็ถึงกับตกใจที่บนเตียงไม่พบเธอแล้ว
"เป็นไปได้ไงวะ..."เขาเอ่ยขึ้น เพราะปกติสาวๆที่เขาควงมาไม่เคยหนีเขากลับสักคน จะมีก็แต่ขออยู่ต่อ จนเขาต้องไล่ทุกครั้ง
"ไอ้แจ็ค...ตามหาผู้หญิงที่ออกจากห้องกูไปเมื่อเช้าให้กูหน่อย"คิมหันต์ยกหูโทรศัพท์หาคนสนิทพร้อมมอบหมายงานให้ทำในเช้าวันนี้
[ครับนาย]
"ภายใน10นาที กูต้องได้คำตอบ!!"
[ครับ]
จากนั้นเขาก็กดตัดสายไป แล้วรีบลุกไปอาบน้ำแต่งตัว เตรียมเข้าประชุมสำคัญตอนบ่ายนี้
~เสียงโทรศัพท์ของคิมหันต์~
หลังจากที่ร่างสูงจัดแจงเสื้อผ้าให้เข้าที่นั้น อยู่ๆสายเรียกเข้าก็ดังขึ้น
'พ่อ'
เมื่อมองหน้าจอโทรศัพท์เขาก็พ่นลมหายใจออกมาหนักๆ ก่อนจะชั่งใจอยู่ครู่ แล้วจึงตัดสินใจกดรับสาย
"ครับพ่อ"เขากรอกเสียงตอบรับด้วยเสียงที่เย็นชา
[เย็นนี้ว่างไหม...มากินข้าวที่บ้านหน่อยสิพ่อเหงา]
"ไม่ว่างครับ..."
[คิม...พ่อมีเรื่องจะคุยด้วย...เย็นนี้กลับบ้านด้วย]พ่อของกดตัดสายไปก่อนที่ร่างสูงจะตอบกลับ และมันไม่ใช่คำถาม แต่มันคือคำสั่งที่ไม่ว่าเขาจะไม่ว่างยังไง ก็ต้องไปอย่างขัดไม่ได้อยู่ดี
แต่พอวางสายไปไม่นายลูกน้องคนสนิทของเขาก็โทรเข้ามาพอดี
[นายครับ ได้ข้อมูลแล้วครับ ผมเช็คจากกล้องวงจรหลังจากที่ออกจากห้องนาย พอตามสืบต่อก็รู้ว่าเธอเป็นเพื่อนของคุณเอวาครับ ชื่อมิเกล อยู่คอนโดxxxห้อง609ครับ]
"อืม"
[จะสืบไปทำไมครับ]
"กูเป็นเจ้านายมึงกูต้องบอกมึง?"
[ขอโทษครับ]
"วันนี้ไปเช็คที่บ่อนด้วย มีอะไรรายงานกูเพราะวันนี้กูไม่ได้เข้าไปเอง"
[ครับ]
อีกด้าน...
"ทำไมไม่เจ็บเหมือนในหนังเลย...แล้วนายนั่นป้องกันหรือเปล่า...ฉันจะท้องไหมนะ"คำถามต่างๆวิ่งเข้ามาในหัวของเธอ เธอไม่ได้ต้องการให้เขารับผิดชอบ เพราะมันเป็นเรื่องของความเมา แต่เธอแค่ยังงงๆอยู่ว่าควรทำอะไรต่อดี
@ร้านขายยา
"เอาวะ"
"สวัสดีค่ะ..."เภสัชกรสาวเอ่ยทักทายเมื่อเธอเปิดประตูเข้ามาในร้าน
"เอ่อ...เอายาคุมฉุกเฉินกล่องนึงค่ะ"
เภสัชกรสาวหยิบยาคุมฉุกเฉินใส่ถุงแล้วยื่นให้เธอ จากนั้นเธอก็รีบจ่ายตังแล้วเดินออกจากร้านไป
- ผู้เขียน
