มึงเชื่อกู

1580 คำ

มิเกลเดินกลับมาที่โต๊ะ แต่ก็เห็นเพื่อนมีสีหน้าที่เปลี่ยนไปไม่สนุกเหมือนเดิม แต่พอมองไปข้างๆกลับเห็นว่ามีว่าที่สามีของเธอนั่งนัวอยู่กับผู้หญิง เมื่อเห็นดังนั้นเธอจึงรีบเดินเข้าไปหาเพื่อนแล้วถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง "เอวา...แกโอเคไหม...ถ้าแกไม่โอเคเรากลับกัน"จากนั้นก็เอื้อมมือไปจับมือของเพื่อนเพื่อปลอบใจ "ฉันโอเค...ถ้าทนไม่ไหวเดี๋ยวฉันจัดการเอง...ิยากจะรู้เหมือนกันว่าใครจะเจ๋งกว่าใคร"จากนั้นเพื่อนของเธอก็ปรายตาไปมองคนข้างๆ ลึกแล้วก็แอบกลัวเหมือนกัน กลัวว่าเพื่อนคิดจะทำอะไรแผลงๆ หมับ! "อุ๊ย!"มิเกลสะดุ้งเมื่ออยู่ๆคิมหันต์ก็คว้าหมับมาที่บั้นท้ายของเธอ เธอจึงหันไปมองค้อนใส่ แต่คนหน้ามึนอย่างเขาก็เอาแต่ไหวไหล่ทำทีไม่สนใจ "อุ๊ยคุณซัน...ลิลลี่อายนะคะ"อยู่ๆซันก็รวบเอวของสาวคนนั้นมานั่งลงบนตัก มิเกลกำลังจะเอ่ยปากด่าให้เพื่อน แต่ก็ถูกคิมหันต์จับแขนเธอเชิงปรามเอาไว้ "ไอ้ซัน!...เกรงใจสาวๆบ้าง..

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม