ร่างบางตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกที่มันหน่วงอยุ่ตรงกลางกายสาว มันเจ็บเหมือนตรงนี้ฉีกราวกับว่าโดนเปิดบริสุทธิ์อีกครั้ง เธอดันแขนแกร่งออกจากร่างแล้วก้มมองดูร่างเปลือยเปล่าใต้ผ้าห่มผืนหนา ก็ต้องเบิกตากว้างเพราะตาขามีคราบเลือดเกาะอยู่จริงๆ
"บ้ากาม!!"เธอหันไปบ่นใส่ร้างสูงที่นอนไม่รู้เรื่องรู้ราวอยู่ข้างๆ ก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว
ผ่านไปไม่นานมากนักเธอก็ออกมาจากห้องน้ำ แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าคนร่างสูงจะตื่นเลย คงจะหนักหน่วงน่าดูเลยสิถึงได้เพลียขนาดนั้น เธอกล่าวในใจ
"ตื่นแล้วหรือคะคุณมิเกล...มาค่ะโจ๊กร้อนๆ...เดี๋ยวป้าตักใส่ชามไปให้นะคะ...คุณไปรอที่โต๊ะเลยค่ะ"ป้าแหวนกล่าวด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับจัดแจงอาหารเช้าให้เธอ
ระหว่างรออาหารเธอก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเพื่อนรัก คงต้องหนีแล้วล่ะ ขืนอยู่แบบนี้เธอต้องอึดอัดแน่ๆ แถมต้องอยู่ร่วมกับคนบ้ากามแบบนั้นเธอต้องตายแน่ๆ คนบ้าอะไรแรงดีไม่มีตกเลย ไม่เหนื่อยบ้างห
