รอสถานะ

1183 คำ

"ยังไม่ออกไปอีก...ออกไป!!...ออกไปจากห้องฉันสักที"มิเกลเดินออกมาจากห้องและยังคงเห็นว่าร่างสูงยังคงอยู่ห้องนั่งเล่นอยู่ ก็เข้าไปโวยวายใส่เขาทันที ไม่เข้าใจว่าเขาจะน่าด้านหน้าทนอยู่ทำไม "อย่าไล่ได้ไหม...เพิ่งจะเจอหน้าไปนิดเดียวเอง...สัญญาว่าจะอยู่เงียบๆแค่อยากเห็นหน้า"ย้ำเสียงและแววตาอ้อนวอนราวกับคนละคน คนแบบเขามีสายตาเว้าวอนแบบนี้ด้วยหรอ หรือมันเป็นแค่ทริคเล็กๆเอาไว้หลอกล่อผู้หญิงให้ใจอ่อนไปกับเขากัน เธอคิด "แต่ฉันไม่อยากให้คุณอยู่...คนเจ้าชู้มากผู้หญิงแบบคุณยิ่งไม่ได้ใหญ่เลย...คุณทำได้ไงกลางวันควงอีกคนไม่ซ้ำแต่ละวัน...แต่กลางคืนกลับมาวุ่นวายกับฉัน...ถามหน่อยคุณมีหัวใจบ้างหรือเปล่า...ไม่ละอายบ้างหรือไง!!" "ฉันไม่เคยควงผู้หญิง...ไม่ว่าเธอจะเชื่อหรือไม่มันก็แล้วแต่เธอ...บอกไปแล้วว่าฉันไม่ใช่พวกมั่วผู้หญิง" "วันนี้ฉันยังเห็นคุณอยู่กับคู่หมั้นอยู่เลย...จะบอกว่าคุณมีแฝดงี้?...คนหน้าเหมือนงี้?

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม