คฤหาสน์ชวัลกร
ผ่านมาสามวันแล้วหลังจากที่ฉันทำแผลกับพี่เสือก็ไม่เจอเขาอีกเลยแต่ว่าก็ดีแล้วแหละเพราะเรื่องของเรามันควรจบลงตั้งแต่วันนั้นแล้ว
พอคิดถึงเรื่องนี้ในใจพลันวูบโหวงขึ้นมาเหมือนช่วงนี้จะลืมนึกถึงเรื่องสายฟ้าไปเลยแม้จะเจอกันทุกวันทำตัวปกติกับเขาแต่ว่าเรื่องของความรู้สึกกลับเปลี่ยนไป
“อ๊ะ…”
ความเย็นแผ่ซ่านไปทั่วทั้งแก้มทำให้ฉันละสายตาออกจากมือถือและหันไปมองก่อนจะเห็นแก้วชาเขียวปั่นเพิ่มวิปครีมอยู่ในระยะสายตาเมื่อเงยหน้ามองคนที่ถืออยู่ฉันเป็นต้องวางมือถือทันที
“เฮียซัน..มาเมื่อไหร่คะ?แล้วนี่ของหนูเหรอ”ฉันถามอย่างแปลกใจเพราะเฮียซันไปทำงานที่ต่างประเทศไม่ค่อยได้กลับบ้านก่อนจะมองไปที่แก้วชาเขียวปั่นเพิ่มวิปครีมของโปรด
“พึ่งถึงเฮียเลยแวะซื้อของโปรดมาให้เรา” ใบหน้าหล่อเหลาดูเย็นชาแต่ทอดสายตามองมาที่น้องสาวสุดที่รักด้วยสายตาอ่อนโยนก่อนจะยื่นแก้วชาเขียวปั่นให้กับซินเซีย
“ป๊ากับแม่สบ
