วันต่อมา
โปรดิวเซอร์งานถ่ายแบบคราวที่แล้วติดต่อให้ฉันมาถ่ายต่อให้เสร็จเพราะยังเหลือบทสัมภาษณ์ของฉันที่ทางเจ้าของนิตยาสารใจดีให้พื้นที่ฉันในหน้าท้ายๆของเล่ม
“ คัท! ดีมากครับทีนี้พี่ขอเก็บภาพของน้องคะนิ้งอีกหน่อยนะ ”
เสียงชัตเตอร์ดังขึ้นติดต่อกันฉันยืนโพสท่าที่คิดว่าตัวเองสวยและเซ็กซี่ที่สุด
“ โอเค สวยมากครับ ”
ช่างภาพหนุ่มกล่าวชมฉันแต่ไม่ใช่คุณกรนะเพราะคุณกรถูกย้ายไปทำงานอื่นแทนแล้วฉันก็แอบได้ยินทีมงานคุยกันว่าที่คุณกรถูกปลดสายฟ้าแลบต้นเหตุมันมากจากฉันและคนเดียวที่จะทำเรื่องแบบนี้ได้จะมีใครนอกจาก……อิตาคุณทิมส์บ้าอำนาทนั่น
“ ขอโทษนะคะวันนี้คุณทิมส์จะเข้ามาไหมคะ ”
ฉันถามทีมงานคนหนึ่ง
“ เห็นว่าไม่เข้ามานะแล้วทำไมน้องคะนิ้งไม่ลองโทรไปถามคุณทิมส์ดูล่ะ ”
“ พอดีนิ้งไม่มีเบอร์คุณทิมส์น่ะค่ะ ”
ฉันตอบไปตามความจริงเพราะฉันไม่เคยบันทึกเบอร์เขาแล้วก็จะไม่มีวันเก็บเบอร์เขาให้มันรกโทรศัพท์แน
