บทที่5 คนใช้ในบ้าน!

1075 คำ
บทที่5 คนใช้ในบ้าน! ฉันรีบล้างหน้าเอาความอัปยศออกจากใบหน้า รู้ไหมกว่าจะเป๊ะ ปัง เวอร์ ขนาดนี้หมดฟิลเลอร์ไปกี่เข็ม ลงมาข้างล่างคุณธารากำลังรอเด็กๆนั่งทานขนมฉันเลยเข้าไปพูดคุยถึงนิสัยและกมลสันดานของไอ้ไข่ย้อย อยากรู้จริงๆว่าเติบโตมาได้ยังไง "จริงๆแล้วก็เหมือนที่เด็กๆบอกนั่นแหละครับ เป็นคนเลวแต่คบได้^^" "วันแรกก็โดดโขกสับแล้ว เซ็ง!" "อดทนครับ ปกติเฮียก็ชอบแกล้งแบบนี้แหละยิ่งไม่ยอมหรือต่อต้านเฮียยิ่งชอบ" "คนแบบนี้ยิ่งยอมก็ยิ่งได้ใจค่ะ มีปัญหาปรึกษาไอริได้ค่ะ เรื่องความรัก เรื่องผู้ชายไอริเข้าใจ" "จ้าคนสวย^^" หยิกแก้มไปที ทำไมถึงได้น่ารักแบบนี้นะ ถ้าฉันมีลูก ลูกฉันจะน่ารักเหมือนหนูไอริกับอิงอิงหรือเปล่า หยุดคิดเดี๋ยวนี้นางใจดี!!! หลังจากรวบรวมสติได้แล้วไอ้ไข่ย้อยก็เดินลงมาในชุดลำลองสบายๆ แถมยังมองหน้าฉันเหมือนฉันไปแย่งข้าวเขากิน "แม่ฉันให้พาเธอไปทำความรู้จักกับเพื่อนไปฉัน ลุกสิ!!" ฉันหันไปมองหน้าแม่บ้านทุกคนพยักหน้าให้ฉันลุกรวมทั้งคุณธาราด้วย ฉันยอมลุกและเดินออกมาพร้อมกับเด็กๆ คุณธาราจึงขอตัวกลับก่อนแต่หนูไอริเธอไม่ยอมคุณเจเจเลยขอยืมตัวเสร็จแล้วจะเลยไปส่งที่บ้าน มีหนูไอริอยู่ก็ดีเหมือนกัน "ไอริอาธารามีแฟนเหรอ?" "กำลังตามสืบอยู่ค่ะ พี่สาวคนนั้นมาทำงานได้3เดือนแล้ว สวย น่ารัก" "สืบมาให้ได้นะลุงจะเอาไว้ต่อรองทางธุรกิจ" "ไม่ดีเลยนะคะไอริ ทำงานให้คนชั่วแบบนี้" แน่นอนว่าเขามองฉันตาเขียวปัด เหอะๆ ฉันไม่กลัวหรอกนะ หนูไอริหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อส่งข้อความเสียงไปบอกคุณพ่อของเธอ ว่าจะขอเดินห้างกับดาราดังก่อน อเมซิ่งมาก เด็กฉลาด ชาติเจริญ "ก็แค่ดาราตกกระป๋อง" "ปากคุณไม่เคยพูดอะไรดีๆเลยใช่ไหมคะ!" "ฉันพูดเรื่องจริง" เออฉันมันเป็นดาราตกอับจริงๆนั่นแหละ พักหลังงานฉันน้อยเพราะผู้จัดการไม่ค่อยรับงานให้ แถมยังถูกโกงค่าตัวไปไม่รู้เท่าไหร่ แม่งเอ๊ย!! ห้าง Setterland ห้างหรูหนึ่งเดียวบนเกาะนี้ เสื้อผ้าแบรนด์ดังเพียบ แถมยังมีร้านอาหารมากมายทุกอย่างหรูหราเหมือนในเมืองหลวง "ที่นี่เป็นห้างของคุณพ่อ แล้วก็คุณลุงค่ะ" "จริงเหรอคะ" "จริงค่ะวันนี้คุณพ่อของไอริก็อยู่ที่นี่นะคะ เดี๋ยวไอริจะแนะนำให้รู้จักค่ะ" ฉันนั่งอยู่ในร้านขนมหวานสีชมพูไม่นานก็มีผู้ชายร่างสูงแถมยังหล่อ หล่อแบบผู้ดี๊ผู้ดีเดินมาสามคน คุณเจเจเลยยกมือขึ้นเพื่อเรียกทั้งสามคน "คุณพ่อขาไอริคนสวยอยู่นี่ค่ะ" "ครับลูก" ทั้งสามคนเดินมานั่งร่วมโต๊ะแต่....โต๊ะมันเต็มอีคุณเจเจจึงหันมามองหน้าฉัน มองทำไมฉันสวยน่ะรู้แล้วย่ะ "ลุกสิยัยบื้อ!!" "ฮะ?" ฉันชี้มือมาที่ตัวเอง คือให้ฉันลุกเนี่ยนะโคตรสุภาพบุรุษเลยว่ะ "ไม่เป็นอะไรครับเดี๋ยวผมให้พนักงานเอาโต๊ะมาเสริมเอง" คนนี้คือใครทำไมหล่อเหมือนแจ็คสันหวังแบบนี้ ละมุนมากกกก "นี่ใคร? สาวอุ้มบุญเหรอ" คนนี้ใครหล่อเข้มทรงเจ้าพ่อเลย ชอบมากกก "คนใช้ในบ้าน!" พรึบ! แก้วในมือแทบจะร่วง คนใช้ในบ้านพูดมาได้ยังไงแต่สามหนุ่มเขาดูฉลาดไม่โง่เหมือนคนบางคนเขารู้ค่ะว่าฉันเป็นใคร เพราะบ้านเขาคงมีโทรทัศน์ดู "คนใช้สวยจังเลยนะ" "ใจดีไม่ใช่คนใช้ค่ะคุณ~~~ >[]รู้แบบนี้แล้วอย่าใจร้ายกับฉันนักเลยนะ.... ------------------------------------------- อีเจเจชั่วมากแต่ดันอ่อนไหวฮ่าๆๆๆ ถามว่ามันจะแกล้งใจดีต่อไหมบอกเลยว่าหนักกว่าเดิมค่ะ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม