บทที่5
คนใช้ในบ้าน!
ฉันรีบล้างหน้าเอาความอัปยศออกจากใบหน้า รู้ไหมกว่าจะเป๊ะ ปัง เวอร์ ขนาดนี้หมดฟิลเลอร์ไปกี่เข็ม ลงมาข้างล่างคุณธารากำลังรอเด็กๆนั่งทานขนมฉันเลยเข้าไปพูดคุยถึงนิสัยและกมลสันดานของไอ้ไข่ย้อย อยากรู้จริงๆว่าเติบโตมาได้ยังไง
"จริงๆแล้วก็เหมือนที่เด็กๆบอกนั่นแหละครับ เป็นคนเลวแต่คบได้^^"
"วันแรกก็โดดโขกสับแล้ว เซ็ง!"
"อดทนครับ ปกติเฮียก็ชอบแกล้งแบบนี้แหละยิ่งไม่ยอมหรือต่อต้านเฮียยิ่งชอบ"
"คนแบบนี้ยิ่งยอมก็ยิ่งได้ใจค่ะ มีปัญหาปรึกษาไอริได้ค่ะ เรื่องความรัก เรื่องผู้ชายไอริเข้าใจ"
"จ้าคนสวย^^" หยิกแก้มไปที ทำไมถึงได้น่ารักแบบนี้นะ ถ้าฉันมีลูก ลูกฉันจะน่ารักเหมือนหนูไอริกับอิงอิงหรือเปล่า
หยุดคิดเดี๋ยวนี้นางใจดี!!!
หลังจากรวบรวมสติได้แล้วไอ้ไข่ย้อยก็เดินลงมาในชุดลำลองสบายๆ แถมยังมองหน้าฉันเหมือนฉันไปแย่งข้าวเขากิน
"แม่ฉันให้พาเธอไปทำความรู้จักกับเพื่อนไปฉัน ลุกสิ!!"
ฉันหันไปมองหน้าแม่บ้านทุกคนพยักหน้าให้ฉันลุกรวมทั้งคุณธาราด้วย ฉันยอมลุกและเดินออกมาพร้อมกับเด็กๆ คุณธาราจึงขอตัวกลับก่อนแต่หนูไอริเธอไม่ยอมคุณเจเจเลยขอยืมตัวเสร็จแล้วจะเลยไปส่งที่บ้าน มีหนูไอริอยู่ก็ดีเหมือนกัน
"ไอริอาธารามีแฟนเหรอ?"
"กำลังตามสืบอยู่ค่ะ พี่สาวคนนั้นมาทำงานได้3เดือนแล้ว สวย น่ารัก"
"สืบมาให้ได้นะลุงจะเอาไว้ต่อรองทางธุรกิจ"
"ไม่ดีเลยนะคะไอริ ทำงานให้คนชั่วแบบนี้"
แน่นอนว่าเขามองฉันตาเขียวปัด เหอะๆ ฉันไม่กลัวหรอกนะ หนูไอริหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อส่งข้อความเสียงไปบอกคุณพ่อของเธอ ว่าจะขอเดินห้างกับดาราดังก่อน อเมซิ่งมาก เด็กฉลาด ชาติเจริญ
"ก็แค่ดาราตกกระป๋อง"
"ปากคุณไม่เคยพูดอะไรดีๆเลยใช่ไหมคะ!"
"ฉันพูดเรื่องจริง"
เออฉันมันเป็นดาราตกอับจริงๆนั่นแหละ พักหลังงานฉันน้อยเพราะผู้จัดการไม่ค่อยรับงานให้ แถมยังถูกโกงค่าตัวไปไม่รู้เท่าไหร่ แม่งเอ๊ย!!
ห้าง Setterland
ห้างหรูหนึ่งเดียวบนเกาะนี้ เสื้อผ้าแบรนด์ดังเพียบ แถมยังมีร้านอาหารมากมายทุกอย่างหรูหราเหมือนในเมืองหลวง
"ที่นี่เป็นห้างของคุณพ่อ แล้วก็คุณลุงค่ะ"
"จริงเหรอคะ"
"จริงค่ะวันนี้คุณพ่อของไอริก็อยู่ที่นี่นะคะ เดี๋ยวไอริจะแนะนำให้รู้จักค่ะ"
ฉันนั่งอยู่ในร้านขนมหวานสีชมพูไม่นานก็มีผู้ชายร่างสูงแถมยังหล่อ หล่อแบบผู้ดี๊ผู้ดีเดินมาสามคน คุณเจเจเลยยกมือขึ้นเพื่อเรียกทั้งสามคน
"คุณพ่อขาไอริคนสวยอยู่นี่ค่ะ"
"ครับลูก"
ทั้งสามคนเดินมานั่งร่วมโต๊ะแต่....โต๊ะมันเต็มอีคุณเจเจจึงหันมามองหน้าฉัน มองทำไมฉันสวยน่ะรู้แล้วย่ะ
"ลุกสิยัยบื้อ!!"
"ฮะ?" ฉันชี้มือมาที่ตัวเอง คือให้ฉันลุกเนี่ยนะโคตรสุภาพบุรุษเลยว่ะ
"ไม่เป็นอะไรครับเดี๋ยวผมให้พนักงานเอาโต๊ะมาเสริมเอง" คนนี้คือใครทำไมหล่อเหมือนแจ็คสันหวังแบบนี้ ละมุนมากกกก
"นี่ใคร? สาวอุ้มบุญเหรอ" คนนี้ใครหล่อเข้มทรงเจ้าพ่อเลย ชอบมากกก
"คนใช้ในบ้าน!"
พรึบ! แก้วในมือแทบจะร่วง คนใช้ในบ้านพูดมาได้ยังไงแต่สามหนุ่มเขาดูฉลาดไม่โง่เหมือนคนบางคนเขารู้ค่ะว่าฉันเป็นใคร เพราะบ้านเขาคงมีโทรทัศน์ดู
"คนใช้สวยจังเลยนะ"
"ใจดีไม่ใช่คนใช้ค่ะคุณ~~~ >[]รู้แบบนี้แล้วอย่าใจร้ายกับฉันนักเลยนะ....
-------------------------------------------
อีเจเจชั่วมากแต่ดันอ่อนไหวฮ่าๆๆๆ ถามว่ามันจะแกล้งใจดีต่อไหมบอกเลยว่าหนักกว่าเดิมค่ะ