บทที่11

3104 คำ

    ผ่านไปพอสมควรคนที่ร้องไห้จนตาบวมถึงได้ผละออกมาจากอกของคนเป็นพี่ ปรายฟ้ามองหน้าพี่สาวด้วยแววตารู้สึกผิดขึ้นมาจับใจ  ปัณสิตาใช้มือเช็ดน้ำตาที่เปื้อนแก้มน้องสาวออกอย่างอ่อนโยน "ไหนเล่าให้พี่ฟังซิ มันเกิดอะไรขึ้น ปรายไปมีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่กัน" น้ำเสียงที่เอ่ยถามอย่างอ่อนโยนไม่มีแม้แต่คำดุด่าซักคำจากคนพี่ มีแต่เพียงสายตาที่บอกถึงความห่วงใยและพร้อมที่จะรับฟัง ร่างบางพยายามกลั้นสะอื้น ก่อนจะเอ่ยเล่าเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อสองเดือนก่อนให้คนเป็นพี่ฟัง ปัณสิตาเองก็ถึงกับอึ้งเมื่อได้ฟังสิ่งที่น้องสาวบอกเล่ามา ทั้งเรื่องที่ถูกผู้ชายในที่ทำงานแอบวางยา แล้วที่งงทั้งตกใจก็คือน้องเธอไปมีอะไรกับผู้หญิงนี่แหล่ะ "นี่ปรายกำลังจะบอกว่า ปรายท้องเพราะมีอะไรกับผู้หญิงด้วยกันนี่นะ"ปัณสิตาได้แต่ย้ำถามออกไปอย่างไม่อยากเชื่อ มันจะเป็นไปได้ยังไงกัน  "ปรายก็ไม่รู้พี่ปัณ แต่ปรายสาบานได้ว่าปรายไม่เคยมีอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม