ฉันนั่งลงบนเก้าอี้พลางเบือนหน้าหนี "ดื่มน้ำก่อนนะครับ" ฉันมองน้ำเปล่าที่พี่คินทร์ยื่นให้ขึ้นมาดื่ม ชิ๊ คงไม่พ้นน้ำที่หมอนานาให้มานะสิ
ขณะที่ดื่มน้ำสายตาก็มองไปทางลูกปลาที่กำลังคุยโม้เรื่องอะไรสักอย่าง แต่คนที่รับฟังอย่างหมอนานากลับมีสีหน้าไม่ค่อยพอใจเท่าไร ฉันรู้ดีว่าคนอย่างยัยลูกปลาไม่ชอบการเป็นมือที่สาม ฉันก็ไม่รู้หรอกนะว่ามีปมอะไร แต่หมอนานาก็ไม่มีท่าทีที่แสดงออกชัดเจนว่าชอบพี่คินทร์ ซึ่งอาจจะเป็นสิ่งที่เพื่อนร่วมงานทำกัน มั้ง แต่ยังไงฉันก็ไม่เห็นด้วยอยู่ดี
พรึบ!! ฉันสะดุ้งตกใจเมื่อมีผ้าเย็น ๆ ทาบลงมาที่หน้าผากเช็ดตามใบหน้าของฉัน "ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร" ฉันละสายตาจากผู้หญิงสองคนกลับมาเผชิญหน้ากับระเบิดลูกใหญที่ยัยเพื่อนตัวดีทิ้งไว้ให้
"ไม่มีผู้ชายคนไหนหรอกค่ะ ยัยลูกปลามันก็พูดเรื่อยเปื่อย" ยัยลูกปลาแถล้วนๆเรื่องนี้
"แน่นะ" ฉันพยักหน้าตอบ
"ดูสนิทกันจังเลย น้องสาวหมอเหรอคะ" เสีย
