บอกรักโหดเหมือนโกรธเมีย

Episode : 5 nc18++

ปล. ไรท์ขออนุญาตชี้แจงนะคะ ในเนื้อหาอาจจะมีความรุนแรงในการร่วมเพศของพระนาง บางทีอาจจะคล้ายกับการข่มขืน ใครที่รับไม่ได้ไรท์แนะให้กดข้ามนะคะ อ่านเพื่ออรรถรสและไรท์ไม่ได้สนับสนุนการข่มขืนแต่อย่างใด เลยชี้แจงและขอขอบคุณนักอ่านที่เข้าใจนะคะ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งตั้งแต่สามปีสี่ปีที่แล้ว เนื้อเรื่องเลยได้รับอิทธิพลจากความนิยมในช่วงเวลานั้น และตอนนั้นไรท์เองยังอยู่มัธยมปลาย ผิดพลาดอะไรไปขออภัยไว้ด้วยนะคะ ถ้าพร้อมแล้วก็ไปต่อกันเลย

.

.

.

"เออ ฉันว่าฉันกลับเองดีกว่าไม่อยากรบกวนอีกอย่างหนึ่งฉันก็เอารถมา"

ฉันพูดพร้อมกับพยายามบิดข้อมือให้เขาปล่อยแต่คนตัวสูงกลับจับแน่นกว่าเดิมจนฉันรู้สึกเจ็บเขาหันหน้ามายกคิ้วแล้วยิ้มมุมปาก

"หึ! ทำไมละฉันก็บอกแล้วว่าจะไปส่งเธอเอง ส่วนรถจอดไว้นี่ทำไม กลัวฉันหรือไง"

เขาพูดพลางโน้มหน้าเข้ามาใกล้ๆ และเลิกคิ้วเป็นเชิงคำถาม คนอย่างอิเปิ้ลเนี่ยนะจะกลัวใคร แม้ใจจริงเราจะกลัวจะเราต้องแสดง เลือดลูกพระเจ้าตากมันแรงไง

"หึหึ! คนแบบฉันอะนะจะกลัวนาย นายมีอะไรให้ฉันต้องกลัว"

ถามจริงๆก็กลัวแหละแต่ใครจะไปยอมรับเดี๋ยวเสียชื่อเสียนามสกุลหมด

"นั่นน่ะซิ มีอะไรต้องกลัว ถ้าไม่กลัวก็ขึ้นรถ ไปพูดมากเสียเวลา"

เขาพูดพร้อมออกแรงดึงให้เดินตามเข้าไปที่รถ ก่อนจะจับฉันยัดเข้าที่นั่งข้างๆคนขับ อ่อจับฉันยัดไม่เกินจริงนะไม่รู้แรงคนหรือแรงควาย

"ปล่อยสิ ฉันเดินเองได้"

ในใจก็กลัวแต่ต้องทำใจดีสู้เสือเดี๋ยวไปถึงห้องค่อยคิดแผนหนีทีหลังก็ได้ยังไงก็กลับห้องตัวเองอยู่แล้วฉันนั่งคิดก่อนที่คนตัวสูงจะขึ้นมาแล้วขับรถตรงออกไปด้วยความเร็ว

"เออคอนโด CC รู้จักใช่ปะ"

ฉันถามคนที่นั่งเป็นคนขับวันนี้เขาไม่ได้อยู่ในชุดนักศึกษาก็ดูดีขึ้นไปอีกแห๊ะ อิเปิ้ลสติค่ะ เอาสติกลับมาก่อน มึงจะตายอยู่แล้วมะยังจะแอบมองแล้วชมเค้าอีก

"อืมรู้"

เค้าตอบมาแค่นั้นทำให้ฉันมองไปข้างนอกถนนแต่แล้วคือทางไปคอนโดฉันมันต้องเลี้ยวซ้ายไงแต่ทำไมเค้าเลี้ยวขวาหรือเค้าเลี้ยวผิดต้องรีบบอกเค้า

"เออคือนายเลี้ยวเข้าซอยผิดอะ มันต้องเป็นซอยก่อนนี้แล้วมันต้องเลี้ยวซ้ายไม่ใช่ขวา"

ฉันบอกเค้าผสมกับมองทางไปด้วย พร้อมกับใช้มือชี้ให้เขาเห็นว่ามันมาผิดทาง

"แล้วฉันบอกเธอหรือไงว่าจะไปคอนโดเธอ"

เขาตอบมาทำให้ฉันเหมือนถูกแช่ในน้ำแข็งอะ อ้าวไม่เหมือนที่คุยกันไว้นี่หว่าตอนแรกเขาบอกว่าจะไปส่งฉันไม่ใช่เหรอวะ หรือฉันฟังผิด ก็ไม่นะฉันอะฟังถูกแล้ว

"นี่สรุปแล้วนายจะพาฉันไปไหน"

ฉันถามออกไปด้วยเสียงที่กระวนกระวาย เพราะตอนนี้ยังไม่รู้ชะตาชีวิตตัวเองเลย ถ้าฉันถูกพาไปฆ่าหรือถูกพาไปขายฉันจะทำไงวะเนี่ย โอ๊ะสตงสติก็ไม่อยู่กับตัวแล้วค่ะตอนนี้

"คอนโดฉัน"

เขาพูดด้วยท่าทีสบายๆซึ่งต่างจากฉันเป็นอย่างมาก ไปคอนโดเขาไปทำไมวะ

"ไปทำไมฉันไม่ไปนะ จอดแถวนี้แหละเดี๋ยวฉันกลับเองก็ได้"

ฉันพูดออกไปพร้อมถือกระเป๋าไว้ ตั้งท่าทางเตรียมตัวลงรถ

"หึ!!มายั่วฉันเเล้วแล้วคิดจะชิ่งหรือไง บอกไว้เธอนี้ไม่พ้นหรอก ฉันไม่ได้โง่นะบอกก่อน!!"

เขาพูดพร้อมกลับจอดรถเพราะตอนนี้ถึงตึกของคอนโดที่มีหลายชั้นมากเขาไปพร้อมกลับมาเปิดประตูฝังฉันพร้อมดึงฉันลงแบบเต็มแรง

"นี่เจ็บนะปล่อยฉันไม่ไปไหนกะนายทั้งนั้นแหละ แล้วก็เปิดหูของนายฟังฉันให้ดีด้วยฉันไม่ได้พิศวาสนายแม้แต่นิดเดียว ฉันทำเพราะต้องการแก้แค้นยัยลิลลี่แค่ใช้นายเป็นเครื่องมือทีนี้เข้าใจหรือยังปล่อยฉันด้วย"

ฉันอธิบายให้เขาเข้าใจแต่ดูเหมือนทำไมแรงที่จับแขนฉันมันแรงเพิ่มขึ้นก็ไม่รู้

"หึ!!คิดไว้ไม่มีผิดจริงๆ เธอนี่กล้ามากนะใช้เครื่องมืองั้นเหรออยากลองดีใช่ไหมได้มานี่"

เขาพูดแล้วดึงฉันไปตามทางเดินเข้าคอนโดอย่างแรง ไม่ได้เป็นห่วงว่าฉันจะเจ็บเลยแม้แต่นิดเดียว ไอ้ผู้ชายใจหิน

"นี่ปล่อยฉันนะจะพาไปไหน ไม่ไปนะ ฉันไม่ขึ้นไปกับนายนะ"

ฉันร้องเสียงดังลั่นดีนะที่ไม่มีคนอยู่แถวนั้นคงตกใจเพราะเสียงฉันแน่ๆ

"ก็ยั่วมากไม่ใช่เหรอห๊ะ ดูแล้วก็ช่ำชองดีนี่อย่าเล่นตัวตามมาจะพาไปปลดปล่อยไง"

ตอนนี้หน้าเขาดูน่ากลัวมาก จากปกติที่น่ากลัวอยู่แล้วไอ้บ้านี่ ทั้งสีหน้าทั้งน้ำเสียง คงไม่บ้าฆ่าฉันยัดกล่องหรอกนะ อิเปิ้ลเอ๊ยมึงน่าจะนอนหลับไปเลยเนาะวันนี้ ไม่น่าสะดุ้งตื่นมาผับเลย

"ฉันแค่ยั่วเล่นเฉยๆ คนแบบนายฉันไม่เอาจริงจังหรอกอย่าหลงตัวเองปล่อยยย....โอ๊ยเจ็บนะ"

ฉันพูดพร้อมกับกับขึ้นเสียงใส่เขา เพราะตอนนี้อารมณ์ฉันก็เริ่มจะมาแล้วเหมือนกัน บอกจนคอจะแตกอยู่แล้ว จะมาอะไรกับฉันหนักหนาวะ

"ดีอยากลองดีกับคนอย่างฉันนักฉันจะให้ลองมานี่!!!."

จบคำพูดเขาอุ้มฉันพลาดบ่าแล้วใช้มือตีมาที่ก้นของฉันที่กำลังดิ้นให้เขาปล่อย

เพี๊ยะ!!!!!

มันเจ็บจนน้ำตาแทบจะไหลอะ เกิดมาพ่อแม่พี่ชายยังไม่เคยตีฉันสักนิดเลยนะ ถ้าฉันหลุดออกไปได้นะฉันเอาคืนแน่

"นี่อย่ามาตีฉันนะปล่อยยยยย ไอ้เชี้ยยเอ๊ย!!"

“เธอก็สวยนะ แต่พูดออกมาแต่ละคำความสวยน่าหายหมด”

“มันเรื่องของฉัน อือ!! นายไม่ได้เป็นคนในครอบครัวฉัน เพื่อนฉันก็ไม่ใช่ อย่ามาเสือกจะสอนนะ”

“หึ!!!!”

ฉันพูดพร้อมทั้งดิ้น ใช้มือทุบหลัง ทั้งข่วนลงที่คอแต่ไอ้คนตัวสูงนี่คงจะหนังหนามากไม่รู้สึกเจ็บบ้างเลยหรือไงเขาเปิดประตูห้องพร้อมปิดแรงๆแล้วเดินไปที่ห้องนอนพร้อมกับกดล็อกก่อนที่จะโยนฉันลงบนเตียง

ปึก!!!

"โอ๊ย!! ไอ้บ้านี่โยนลงมาได้เจ็บนะเว้ย"

ฉันโวยวายพร้อมกำลังจะลุกขึ้นแต่ช้ากว่าไอ้บ้าปริ้นซ์ ที่ดึงขาฉันกลับมาและเขาใช้ร่างที่ให้กว่าขึ้นมาคร่อมทับร่างฉันและจับรวบมือสองข้างของฉันตรึงไปกับที่นอนและเขาออกแรงบีบจนมันปวดไปหมดแขนไปหมด

"ปล่อยนะโว้ยไอ้เวร อื้ออ"

ฉันยังด่าไม่จบประโยคเลยเพราะไอ้คนตัวสูงข้างบนก้มหน้าลงมาบดขยี้ริมฝีปากฉันอย่างรวดเร็วพร้อมกับกัดริมฝีปากล่างของฉันอย่างแรงตามอารมณ์โมโหของเขา

แรงจนจนตอนนี้น้ำตาฉันมันไหลออกมาเพราะความเจ็บฉันเบี่ยงหน้าหนีแต่เขาก็ลากริมฝีปากของเขาตามมาบดขยี้มันจนเจ็บและแสบไปหมด

"อื้ออ อีก เอ็บ! อั้นเอ็บ อ่อนอ๊ะะ"

ฉันพยายามเปล่งเสียงออกมาให้เขาได้ยินและพยายามดิ้นและดึงแขนตัวเองออกมาจากที่เขากอบกุมไว้แต่เหมือนแรงของเขามันยิ่งแรงขึ้นแรงจนรู้สึกกระดูกจะหักและมันต้องแดงและช้ำแน่ๆ

เขาใช้ความที่มีประสบการณ์ตะโปมจูบที่ปากของฉันและดูดดึงลิ้นของฉันอย่างหนักหน่วงตามแรงอารมณ์เขาจนตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนกำลังจะตายเพราะหายแทบไม่ทัน

จากนั้นเขาละจากริมฝีปากก่อนจะก้มลงไปเม้มและกัดที่ซอกคอขาวๆของฉันจนทำให้มันเกิดรอยไปทั่วคอฉันและทุกที่ที่ปากเขาเลื่อนผ่านมันเจ็บไปหมดมันต้องช้ำมากแน่ๆเขาปล่อยมือฉันเพราะคงเห็นว่าฉันไม่มีแรงจะสู้เขาได้ในตอนนี้

เขาลุกขึ้นนั่งคร่อมอยู่บนตัวฉันและถอดเสื้อตัวเองออกเผยให้เห็นหน้าท้องที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อและซิกเเพ็กของเขาฉันใช้จังหวะนี้ที่เขาเผลอผลักอกเขาจนเขาหงายหลังลงไปและใช้แรงทั้งหมดที่มีลุกขึ้นและกำลังจะก้าวเท้าลงจากเตียงแต่นายนั่นมันทรงตัวขึ้นมาได้เร็วกว่าที่ฉันคาดไว้ทำให้คว้าที่ข้อเท้าฉันไว้ได้ทันก่อนจะใช้แรงดึงให้ฉันมาอยู่ใต้ร่างเขาเหมือนเดิม

"นี่!!! ปล่อยฉันนะ"

ฉันพูดออกไปพร้อมกับเอามือไปทุบอกเขาและมองใบหน้าที่ดุดันและโมโหจนฉันรู้สึกขนลุกกับสายตาที่เขาส่งมา

"หึ แรงดีเหมือนนกันนี่ ดีละจะได้ปล่อยหลายๆรอบหน่อย"

เขารวบมือฉันที่กำลังทุบอกเขาด้วยมือเพียงข้างเดียวก่อนที่คนร่างใหญ่ตรงหน้าจะใช้มืออีกข้างจะจัดการทั้งดึงทั้งกระชากชุดเดรสและชุดชั้นในของฉันหลุดจากตัวไปด้วยเวลาอันรวดเร็ว

"นี่ออกไปอย่ามายุ่งกับร่างกายฉันนะปล่อยง่ะ อื้อออออ"

เขาก้มลงมาปิดปากด้วยจูบที่เร่าร้อนและเอาแต่ใจของเขาบดขยี้ปากจนฉันรู้สึกถึงกลิ่นคาวของเลือดและเขาเลื่อนมือไปกอบกุมหน้าอกของฉันออกแรงขย้ำมันอย่างแรงจนรู้สึกเจ็บไปหมด

ปริ้นซ์ใช้มือบีบเคล้นหน้าอกอย่างแรงและใช้นิ้วเขี่ยปลายยอดอกที่มันแข็งขืนสู้มือเขาฉันบิดร่างพร้อมกับส่ายหัวจนเรือนผมกระจายเพราะมันรู้สึกเสียวที่ในช่องท้องน้อยและมันทำให้ฉันเคลิ้มคล้อยตามเขาจูบตอบเขากลับไป

ฉันวางมือลงบนบ่าที่กว้างของเขาและจิกลงไปบนไหล่กว้างตามแรงอารมณ์ที่เริ่มรุนแรงของฉัน

"อื้ม อ่าส์"

เขาส่งเสียงคำรามในลำคออย่างพึงพอใจที่ฉันเผลอจูบตอบกลับเขาไปแล้วใช้มืออีกข้างสอดเข้าไปที่ผมเขาและออกแรงดึงมันเบาๆเพราะจูบที่รุนแรงของเขาทำให้สติฉันกระเจิดกระเจิงควบคุมตัวเองไม่ได้

"อ๊ะ อื้ออ หยุด หยุดก่อน"

เขาผละออกจากริมฝีปากฉันก่อนที่จะลากผ่านไปจูบที่หลังหูทำให้ฉันขนลุกและเผลอแอ่นอกขึ้นจนไปเบียดกับอกแข็งแกร่งจนชิดกันแนบแน่นมือข้างหนึ่งของเขาก็ยังกอบกุมและบีบเคล้นหน้าอกของฉันอยู่เขาเลื่อนริมฝีปากลงมาเรื่อยๆ

พร้อมกับดูดเม้มทำรอยทับของเก่าที่ทำไว้ก่อนหน้านี้ก่อนจะมาหยุดที่หน้าอดคัพซีของฉันและงับเข้าที่ยอดอกฉันทันทีดูดดึงด้วยปากสลับไปมาท้องสองข้างมือเขาอีกข้างก็ทำงานไม่ได้บกพร่องลูบไล้ไปทั่วร่างกายนุ่มนิ่มของฉันลากผ่านหน้าท้องและไล่ลงมาเรื่อยๆจนถึงจุดอ่อนไหวของฉัน

"อื้อ อ๊ะ อืออ"

ฉันสะดุ้งพร้อมกับสติที่กลับมาเลยดันออกเขาออกแต่เขาก็เลื่อนตัวขึ้นมาประกบปากกับริมฝีปากฉันสอดแทรกลิ้นของเขาข้ามาพัวพันจนฉันเคลิ้มกับเขาไปอีกปริ้นซ์จูบริมฝีปากหนักๆก่อนจะผละออกไปและจัดการถอดกางเองเขาเองออกอย่างรวดเร็วเขากลับมาจัดการขอสวยๆของฉันให้อ้ากว้างก่อนจะแทรกเข้ามาอยู่ในระหว่างขาฉันทันทีมืออีกข้างเขาก็จับเอวฉันเอาไว้แน่นเพราะฉันเริ่มดิ้นหนี

"ไม่นะ ไม่ทำนะ"

ฉันเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นเขาจับเจ้านั่นมาที่ปากทางส่วนอ่อนไหวของฉันเขยิบถอยหลังนี้ทันทีโดยอัตโนมัติแต่ก็ไม่ทันเพราะโดยปริ้นซ์ลากกลับมาที่เดิมก่อนพร้อมกับเขาโน้มตัวมาคร่อมทับฉันไว้แล้วโน้มหน้าลงมาจนปลายจมูกเราสัมผัสกันแต่ตาของฉันเริ่มพร่ามัวเพราะน้ำตาคลอเบ้าเพราะรู้สึกกลัว

"อย่าทำอะไรฉันเลยนะอึก ฉันขอโทษอึก ปล่อยฉันไปเถอะนะ"

ฉันเงยหน้ามองเขาก่อนจะเอ่ยขอร้องเขาทันที เพราะตอนนี้มันกลัวจริงๆถ้าย้อนเวลาไปได้จะไม่คิดแม้แต่จะทำเลยจริงๆ แล้วตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าจะพาตัวเองรอดไปจากสถานการณ์ตรงหน้านี้ยังไง

"เก่งมากไม่ใช่เหรอ ห๊ะ!! ได้ข่าวว่าไม่กลัวใครเลยนี่ หยุด!!! ไม่ต้องมาบีบน้ำตาเพราะฉันไม่ได้สงสาร"

เขาพูดก่อนจะจับแก่นกายใหญ่โตของเขาจ่อที่ช่องทางรักของฉันโดยใช้ส่วนหัวถูไถไปมาตามรอยแยกของส่วนนั้นก่อนจะเริ่มดันเข้ามาแต่เพราะความคับแน่นของฉันทำให้มันเข้ามายาก

"อ๊ะ อื้อ เจ็บ มันเจ็บ อึก ปล่อยฉันไปเถอะ"

ฉันร้องออกมาด้วยความเจ็บส่วนนั้นที่โดนรุกราน

" ซี๊ดดด แม่งแน่นจังวะ อย่าเกร็ง มันเข้าไม่ได้!!"

เขาสบถออกมาอย่างหัวเสียเพราะส่วนนั้นมันเข้าได้แค่หัวร่างกายฉันมันตอดรัดแน่นเกร็งตัวขึ้น จนฉันรู้สึกโกรธตัวเองหลายสิบเท่าที่ตัดสินใจแย่ๆ แล้วก็โกรธไอ้บ้านี่ อย่าให้ถึงทีของฉันบ้างแล้วกัน

"อ๊ะเจ็บ อึก เอาออกไป อึก"

"ซี๊ดดรัดแน่นชิป ไม่ไหวแล้วว่ะ"

หลังจากที่เขาพูดจบประโยคนั้นเขาแก่นกายใหญ่เข้ามาภายในช่องทางที่คับแน่นทีเดียวมิด

สวบบบบบบบ!!!

"กรี๊ดดดดด เจ็บ อึก ฮืออ เจ็บปล่อย อึก"

จนฉันเจ็บไปหมด ใครที่บอกว่าเรื่องบนเตียงมีอะไรกันมันจะรู้สึกดี รู้สึกเสียว อย่างงั้นอย่างนี้แต่ทำไมสำหรับฉัน มันกลับเป็นความรู้สึกที่แย่มากก็ไม่รู้ แถมยังมาเสียตัวฟรีให้ใครอีกก็ไม่รู้ ก่อนจะได้ยินเสียงของไอ้บ้านี่พูดขึ้นมา

"เชี้ยยยยย เธอยังซิงเหรอวะ"