“มีอะไร”
“มินนี่หลับเหรอ” มิดไนท์เอ่ย
“อืม”
“ฉันขอเข้าไปหน่อยได้มั้ย ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ” มิดไนท์เอ่ย
ไอวี่ไม่ได้ตอบอะไรได้แต่หลบให้มิดไนท์เดินเข้ามา
“มีอะไรก็ว่ามา” ไอวี่เอ่ย
“ฉัน...เอ่อออ...”
พอเอาเข้าจริงมิดไนท์กลับพูดมันไม่ออก ไม่รู้จะเรียบเรียงคำพูดประโยคไหนขึ้นมาคุยกับเธอก่อน
“ฉันไม่ได้ตั้งใจทำเธอเจ็บวันนั้น”
“ช่างมันเถอะ มีอะไรอีกมั้ย” ไอวี่เอ่ย
“ลูก..เป็นยังไงบ้าง” มิดไนท์เอ่ย
“คุณต้องการอะไรกันแน่!!!! เด็กในท้องฉันเป็นลูกของฉันคนเดียว คุณเคยพูดเอง ว่าคุณไม่อยากมีลูกกับผู้หญิงอย่างฉัน ผู้หญิงไร้ค่าที่เอาร่างกายแลกกับเงิน! ฉันมันซื้อได้ด้วยเงิน คุณบอกเองว่าฉันมันไร้ค่า! วันนั้นในงานวันเกิดมินนี่ฉันได้ยินทุกอย่างที่คุณคุยกับพี่ดินแดน คุณแค่เห็นฉันหน้าคล้ายเมียเก่าคุณเท่านั้น ไหนก่อนหน้านี้คุณบอกเองว่าผู้หญิงอย่างฉันไม่มีค่าพอที่จะไปเทียบกับเมียเก่าของคุณ! ฮึก!”
“คือฉัน
