“เป็นอะไร โกรธอะไรฉัน”
มิดไนท์เดินเข้ามาในครัวที่ไอวี่กำลังยืนทำขนมให้มินนี่กับแม่บ้านอีกสองคน
“เปล่าค่ะ”
“ยังจะเปล่าอีก ก็ไอ้ที่ทำเสียงแข็งหน้าตึงแบบนี้มันไม่มีอะไรเหรอ”
มิดไนท์เอ่ยก่อนเดินเข้ามาในครัวใกล้ๆไอวี่
“อะ..อะไรของคุณ ฉันบอกไม่มีก็ไม่มีซิ!”
พูดจบไอวี่เดินสวนมิดไสท์ออกไปด้านนอก ก่อนที่แม่บ้านที่ยืนอยู่ด้วยจะเอ่ยขึ้น
“คุณไอวี่เธอคงน้อยใจมั้งค่ะ” แม่บ้านเอ่ย
“น้อยใจ?? น้อยใจอะไร” มิดไนท์เอ่ย
“ก็...ก็ที่คุณไนท์บอกว่าเธอเป็นแค่พี่เลี้ยงคุณหนูไงค่ะ ทั้งที่เอ่ออ..คุณไนท์นอนกับเธอทุกวัน” แม่บ้านเอ่ย
มิดไนท์ได้แต่มองตามแผ่นหลังของไอวี่ไปแล้วไม่ได้ตอบกลับแม่บ้าน
IVY TALK
ฉันเดินออกจากครัวมาเพราะไม่อยากจะตอบคำถามของอีตาผู้ชายป่าเถื่อนอย่างมิดไนท์เอาซะเลย เลยเลือกที่จะเดินออกมา ก่อนจะเดินกลับเข้ามาในห้อง วันนี้ฉันว่าจะออกไปทำธุระส่วนตัว แต่คงจะรอให้เขาออกจากบ้านไปซะก่อน เพราะฉัน
