เทวินทร์นั่งเฝ้าไข้ม่านไหมอยู่ในห้องผู้ป่วยพิเศษ ตั้งแต่เขาพาเธอมาโรงพยาบาลนับจากที่เธอสลบไปนี่ก็จะครบ 24 ชั่วโมงแล้วที่เธอหลับไปเฉยๆ คุณหมอเข้ามาตรวจอาการอย่างต่อเนื่องต่างวินิจฉัยว่าเธอแค่อ่อนเพลียและร่างกายก็เป็นปกติดี แต่ก็ไม่สามารถบอกสาเหตุได้ว่า ทำไมม่านไหมถึงยังไม่ฟื้นขึ้นมา
เทวินทร์ยังไม่ได้โทรบอกแม่ของม่านไหมและพี่ทิวา เพราะกลัวจะแตกตื่นกันมากกว่านี้ ได้แต่เพียงนั่งเฝ้าดูอาการของเธออย่างเงียบๆ และภาวนาให้เธอฟื้นไวๆ
“ไหม...รีบหายและลุกขึ้นมาโวยวายใส่พี่เหมือนเดิมนะ พี่รอไหมอยู่นะ”
ม่านไหมเหมือนได้ยินเสียงใครพูดกับเธอและเธอก็สัมผัสได้ถึงการเกาะกุมที่แผ่วเบาบนที่มือของเธอข้างที่สวมแหวนทับทิมอยู่ ใครกันนะที่เรียกหาเธออยู่ ม่านไหมเงยหน้าขึ้นอีกครั้งก็พบคุณเทียนและคุณวาดจันทร์ที่กำลังเดินกลับขึ้นเรือนกันมา สีหน้าและแววตาของคุณวาดจันทร์ตอนนี้เหมือนไร้ซึ่งเรี่ยวแรงมีคุณเทียนคอยประคองเด
