หลังจากพู่กันแยกกับหมาก ก็ตรงมาที่ห้างสรรพสินค้า เพื่อเดินเล่นและหากิจกรรมไปทำแก้เบื่อ จุดหมายแรกที่พู่กันเดินเข้าไป คือร้านหนังสือ ก่อนจะใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงเดินเลือกหนังสืออยู่ในร้าน โดยมีแพทริคคอยช่วยถือหนังสือที่พู่กันเลือกไว้ตามหลัง ส่วนการ์ดอีกสองคนยืนรออยู่ด้านหน้าร้านแทน
“ว้าว...ในที่สุดก็ได้เจอกันซักทีนะครับ” เสียงชายปริศนาเรียกให้พู่กันเงยหน้าจากหนังสือในมือขึ้นไปมอง ส่วนแพทริคที่เห็นโจเซฟเดินมาทักพู่กัน ก็รีบเข้าไปขวางหน้าพู่กันไว้ทันที
“ไร้มารยาท เจ้านายเค้าจะคุยกัน ขี้ข้าอย่างมึงหลบไปไกล ๆ เลยไป” ลูกน้องของโจเซฟพูดกับแพทริค
“ขอโทษนะ อย่างแพทริคเนี่ย เรียกว่าคนสนิท หรือถ้าจะเรียกขี้ข้าจริง ๆ เธอก็น่าจะขี้ข้าเหมือนกัน” พู่กันสวนกลับด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง โดยมีแพทริคยืนขวางระหว่างทั้งสองคนไว้เช่นเดิม
“ชู่ว...มึงอย่าหยาบคายใส่คุณผู้หญิง เงียบ ๆ ไปเลย” โจเซฟหันไปดุลูกน้อง “ยินดี
