แอนเจลิก้ารอคอยจนแขกในงานเลี้ยงกลับไปจนหมด เธอถึงได้จูงมือของเจนนีสไปคุยด้วย
“วันพรุ่งนี้เจ้าจะย้ายเข้าไปในคฤหาสน์ทีเซียสงั้นเหรอ?”
หลังจากได้ยินคำที่ท่านดยุคกล่าวออกมามันก็สร้างความไม่พอใจให้กับแอนเจลิก้ามากทีเดียว เธอเป็นห่วงเพื่อนมากๆ เพราะหากเจนนีสย้ายไปอยู่ที่นั่น หมายความว่าเธอจะไปพบเจอเจนนีสได้ยากเย็นยิ่งขึ้น
“อืม..แต่เจ้าไม่ต้องเป็นห่วงเพราะว่าข้าจะออกมาพบเจอเจ้าอย่างแน่นอน”
ความเคร่งเครียดถูกแทนที่ด้วยความห่วงใย แอนเจลิก้ายื่นมือไปจับมือของเจนนีสเอาไว้
“เจน ชีวิตของคนเรามันจะสิ้นสุดตรงไหนย่อมไม่มีใครรู้และ..บางทีการที่เราทำผิดพลาดบ้างก็ไม่เป็นไรหรอกนะ ข้าไม่ชอบท่านดยุคก็จริง แต่..คนเราอาจจะเปลี่ยนแปลงกันได้และถ้าหากว่าว่าเจ้ารักเขาจริงๆ ทำไมไม่ลอง..พุ่งชนเข้าไปสักครั้งล่ะ”
เจนนีสขมวดคิ้วเล็กน้อยกับคำกล่าวของแอนเจลิก้า
“ข้ารู้ว่าเจ้าจะต้องชอบเขาอย่างแน่นอน แววตาของเจ้ามันฟ้อ
