รถเก๋งสีน้ำตาลแดงวิ่งเข้ามาจอดในลานจอดรถก่อนที่เธโอจะลงจากรถเพื่อกลับมาเปิดร้านเดอะโมเมนโต เขาเหลือบดูนาฬิกาข้อมือซึ่งบอกเวลาสิบเอ็ดโมงครึ่งแล้ว ท้องฟ้าปลอดโปร่งไม่มีเค้าของเมฆฝนให้เห็นเลย เธโอเพียงแค่พลิกป้ายเปิดร้าน กระจกหน้าต่างรอบๆ ร้านก็เปลี่ยนจากสีทึบเป็นใสมองเห็นภายนอกได้ชัดเจน โคมไฟสีส้มที่ห้อยระย้าอยู่บนเพดานส่องสว่างทำให้บรรยากาศดูสลัวนิดหนึ่ง ที่จริงสามารถใช้ระบบปรับโทนสีของไฟได้แต่เธโอชอบบรรยากาศที่ชวนให้นึกถึงบางอย่างแบบนี้มากกว่า
หลังจากจัดเตรียมทุกอย่างในร้านเรียบร้อยแล้ว เธโอก็เดินมาลงนั่งบนเก้าอี้หมุนตัวเดิมหลังโต๊ะเคาน์เตอร์ เขากำลังเลื่อนนิ้วไปตามรายชื่อโทรออก คนที่คิดว่าโทรหาแล้วน่าจะได้คำตอบเรื่องสกอเลอร์มากที่สุดคงจะเป็น อเล็กซ์ พ่อบุญธรรมของเขา แต่เธโอไม่อยากรบกวนอเล็กซ์ สำหรับเธโอแล้วอเล็กซ์ไม่ใช่แค่ผู้มีพระคุณในฐานะผู้ปกครองอย่างเดียว แต่ยังเป็นคนที่ช่วยชีวิตเขาไว
