"เดย์ แม่บอกว่าย่าอยากให้เราไปหาและค้างกับท่านที่บ้านสวน เดย์ว่าไง" ผมเอ่ยถามเดย์ที่นั่งเล่นกับไอ้ต้องรักตอนนี้ตัวมันอ้วนปุกปุย และเดี๋ยวนี้มันน่ะซี้ของผมเลยก็ว่าได้ เนื่องจากมีแค่มันที่อยู่กับผมเวลาเดย์ไม่อยู่
"ก็ดี ไปดิเดย์คิดถึงย่าเหมือนกัน ยังไงเราก็เรียนจบแล้ว แค่รอรับปริญญา" เธอตอบโดยไม่ได้หันมามองผม
ใช่ครับ ตอนนี้เราทั้งคู่เรียนจบแล้ว เหลือแค่รอรับปริญญา เดี๋ยวนี้เดย์จึงไม่ค่อยอยู่ห้อง บางทีก็กลับดึกหรือไม่ก็เช้าของอีกวัน
ผมได้แต่รออยู่ที่ห้องกับไอ้แมวขี้อ้อน ผมเลือกไม่เที่ยวเพราะอยากให้เดย์กลับมาเป็นเดย์คนเดิมที่น่ารัก ผมไม่อยากให้เราพังมากไปกว่านี้
"แล้วแฟนเดย์ล่ะ มันจะไม่ว่าเหรอ" มันคือคำถามที่เจ็บปวดนะครับที่ผัวอย่างผมต้องมาถามคำถามนี้
"มีแค่เราจะพูดถึงคนอื่นทำไมไนท์ หรือไนท์อยากให้เดย์ชวนต้าไปด้วย" เธอกำลังหงุดหงิด กำลังประชด
"แล้วแต่เดย์เลย ไนท์ไม่มีสิทธิ์อะไรอยู่แล้ว เ
