บทที่ 26
กว่าหนึ่งชั่วโมงที่เธอนั่งจดจ่ออยู่กับงานโดยไม่วอกแวกไปไหน คงมีแต่เขากระมังที่เอาแต่จะวอกแวกด้วยการแอบหันมาลอบมองเธอ ทุกอิริยาบถของเธอล้วนอยู่ในสายตาเขาทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นตอนเธอยิ้ม ตอนหน้านิ่วคิ้วขมวด ตอนนั่งพึมพำคนเดียว หรือแม้กระทั่งตอนนี้ ตอนที่เธอนั่งกัดนิ้วหัวแม่มือ อย่างคนกำลังใช้ความคิด โดยไม่รู้เลยว่าการกระทำนี้ของเธอกำลังทำให้เขาร้อนรุ่มจนแทบระเบิด
ตื๊ด… จู่ๆ เสียงเตือนข้อความก็ดังขึ้นทำลายสมาธิ ทำให้เธอต้องหยิบมือถือขึ้นมาเปิดอ่าน
“สองหมื่น มาจากไหนเนี่ย” เธอมองจำนวนเงินในข้อความแจ้งเตือนบัญชีด้วยความสงสัย ครั้นพอนึกขึ้นได้ว่ามันเป็นจำนวนที่ตรงกับข้อเสนอที่คุยกับเขาไว้ จึงตั้งใจจะหันไปถาม
“อื้อ…!” ยังไม่ทันได้ถาม เขาที่มายืนอยู่ข้างๆ ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่เขาจู่โจมบดจูบเธอแบบไม่ทันตั้งตัว เรียวลิ้นร้อนรุกล้ำเข้ามาเกี่ยวกระหวัดสอดพันลิ้นนุ่มอย่า
