บทที่ 24
“ฉันก็ไม่ได้จับเธอไว้สักหน่อยนี่” เขาเลิกคิ้วให้ ในขณะที่เธอก็เม้มปากแน่น ไม่กล้าแม้แต่จะพูดออกไป ได้แต่ส่งสัญญาณด้วยการก้มมองมือเขาที่หายเข้าไปใต้กระโปรงของตัวเอง
“อ้อ! โอษที อารมณ์มันพาไป แต่อย่างน้อยชุดนี้ก็ยังมีประโยชน์อยู่บ้าง” ท้ายประโยคเขาแอบพูดเบาๆ แต่เดี๋ยวนะ เมื่อเช้าเขายังหงุดหงิดเรื่องชุดเธออยู่เลย มาตอนนี้กลับพอใจซะงั้น เฮ้อ!
“คุณทำแบบนี้กับฉันทำไม” หลังจากตั้งสติได้ เธอก็ถามออกไปตรงๆ
“โทษของคนที่ชอบขัดใจฉัน เธอก็รู้ว่าฉันไม่ชอบให้ใครขัดใจหรือขัดคำสั่ง แต่เธอก็ยังทำ เพราะฉะนั้นเธอต้องโดนลงโทษ” เขาบอกหน้าตาเฉยไม่สะทกสะท้านใดๆ
“พูดแบบนี้ งั้นแสดงว่าทุกคนที่ขัดคำสั่งคุณก็ต้องโดนลงโทษ แล้วถ้าคุณเลขาหน้าของคุณเกิดขัดคำสั่งหรือทำให้คุณไม่พอใจ คุณก็ต้องจูบเขางั้นสิ” การยกตัวอย่างของเธอทำเขาถึงกับนิ่วหน้าโพล่งออกมาทันควัน
“พูดบ้าอะไรของเธอ อย่าลืมนะว่าตัวเองมีความผิดอย
