บทที่ 39 กระทั่งเมื่อขาทั้งสองข้างหยุด เขาก็หันมาขยับอย่างอื่นแทน สะโพกผายถูกยกเผยอตั้งรับ สะโพกสอบจึงขยับส่งมอบตัวตนทั้งหมดที่มีเข้าออกรัวเร็ว ประหนึ่งความอดทนอดกลั้นทั้งหมดสะบั้นลง ไม่มีแล้วความเนิบนาบ มีแต่ความแข็งกร้าวที่กำลังตอกอัดดุดัน เนินสาวถูกกระแทกกระทั้นครั้งแล้วครั้งเล่า ให้ต่างฝ่ายต่างสัมผัสถึงเนื้อแท้ของกันและกัน เล็บคมยังคงจิกลงบนไหล่ผาย แต่กลับไม่ได้ทำให้เขารู้สึกได้เท่ากับความเสียดเสียวจากเนินสาวอวบอูมที่กำลังโอบรัดตัวตนเขาอยู่ “มะไม่ไหวแล้ว” เธอบอกเสียงกระท่อนกระแท่น พลางส่ายหัวไปมาจนเส้นผมปลิวไสว ช่างเป็นภาพที่ยั่วกิเลสจนเขาต้องกัดฟันกรอด ข่มกลั้นความกำหนัดที่กำลังพลุ่งพล่านไม่ให้มันระเบิดออกมาซะก่อน เขาจำต้องถอดถอนตัวตนออกมาเพื่อคลายความเสียวซ่านที่กำลังร้อนระอุ ก่อนจะยกกายสาวให้เป็นฝ่ายสวมครอบท่อนเอ็นลำใหญ่ที่กำลังดีดเด้งซ้ำๆ เขาทำราวกับว่าเธอไร้น้ำหนัก ท