บทที่ 17

1396 คำ

"เธอ!!" รชตรีบมุดน้ำลงไปดูว่าตอนนี้เธออยู่ไหน เพราะอยู่ดีๆ ก็จมหายลงไปในทะเล พอมุดลงไปได้ไม่นานน้ำหนาวก็โผล่ขึ้นมา "อ้าวไอ้ขี้เก๊กหายไปไหนแล้ว??" ..ตายแล้วเราทำอะไรลงไปเนี่ย น้ำหนาวก็เลยมุดลงไปดูว่าตอนนี้เขาอยู่ตรงไหน พอเธอมุดเขาก็โผล่ขึ้นมา "เธอ!! น้ำหนาว!!" เขายิ่งตกใจไปกันใหญ่ เพราะถ้านับเวลาตั้งแต่ตอนที่เขามุดแล้วโผล่ขึ้นมาก็นานมากแล้วสำหรับคนที่จมน้ำ ชายหนุ่มก็เลยรีบมุดลงไปอีกครั้งพร้อมกับควานหา แล้วทีนี้เขาก็คว้าร่างของเธอไว้ได้ "อือ!!" น้ำหนาวตกใจเพราะกำลังจะโผล่ขึ้นมา แต่ถูกดึงลงไปในน้ำก่อน ขณะที่คนตัวเล็กพยายามดิ้นให้หลุดอยู่นั้น ขาของเธอก็เกิดเป็นตะคริวโดยที่ทั้งสองยังอยู่ใต้น้ำ รชตพยายามจะพาเธอโผล่พ้นผิวน้ำขึ้นมา แต่ดูเหมือนเธอจะไม่ไหว เขาก็เลยแนบริมฝีปาก เพื่อที่จะส่งออกซิเจนจากลมหายใจของตัวเองไปให้กับเธอ "อื้มมมม!!" น้ำหนาวตกใจมากสองขาเรียวยกขึ้นมา แนบต้นขาของอีกฝ่ายพร้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม