บทที่ 10

706 คำ
[โรงแรมกัลยา] "ใครมาขอพบนะ?" กัลยาได้ยินเลขาเข้ามารายงาน ถึงกับถามซ้ำอีกครั้ง เพราะคิดว่าตัวเองฟังผิด "เซลล์ขายรถนำเข้าค่ะ ตอนนี้รออยู่หน้าห้องแล้วค่ะ" "เซลล์ขายรถนำเข้า มาหาฉันทำไม" "ไม่ทราบเหมือนกันค่ะบอกว่าจะมาเก็บเงิน" "มาเก็บเงิน??" "มีอะไรครับ" สันติก็ฟังอยู่ว่าภรรยาพูดกับใคร เขาก็เลยเดินมาที่ห้องของเธอ ซึ่งตอนนี้ประตูบานนั้นได้ถูกเอาออก ทั้งคู่ไม่มีประตูขวางกั้นกันอีกแล้ว "กัลก็ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ" กัลยาก็เลยสั่งให้เลขา บอกให้คนนั้นเข้ามาได้ "สวัสดีครับ ผมมาเก็บเงิน" "เงินอะไรคะ?" "คุณรชต อิสริยานนท์ สั่งรถนำเข้าจากบริษัทของเรา และตอนนี้รถก็ได้มาถึงแล้ว" "อะไรนะคะ?!" นี่เราชะตาใกล้ขาดแล้วหรือนี่ ไอ้หลานคนนี้มันฉลาดมากที่ให้มาเก็บเงินกับป้า เพราะนั่นหมายถึงว่าป้าเป็นคนซื้อให้ แสดงว่าอนุญาตให้ขับได้ "รถอะไรเหรอคุณ สันติเห็นสีหน้าภรรยาดูไม่ค่อยดี "ก็ฉันหลงกลรชตน่ะสิคะ" "หลงกลยังไงครับ" "คุณอย่ารู้เลยค่ะ" เพราะเรื่องนี้สัญญากันไว้แล้วว่าจะรู้กันแค่สามคน "เชิญคุณไปพบผมที่ห้องนั้นดีกว่าครับ" ในเมื่อเธอไม่อยากจะบอก สันติก็เลยไม่ถามอีก เขาหันไปพูดกับคนที่มาเรียกเก็บเงิน "คุณจะทำอะไรคะ" กัลยารีบเดินตามสามีไป "เดี๋ยวผมจะจ่ายให้" เรื่องเงินสันติรู้อยู่แล้วว่าภรรยาไม่ติดขัดอะไรแน่ แต่ต้องมีเหตุผลที่ไม่กล้าจ่าย ไม่ว่าเหตุผลนั้นคืออะไร เขาพร้อมที่จะรับมันไว้เอง สันติเลือกที่จะเซ็นต์เช็คให้ ซึ่งวงเงินก็มากโขอยู่ เพราะเป็นรถนำเข้า ในประเทศคงมีขับแค่ไม่กี่คน "ที่จริงคุณไม่ต้องก็ได้นะคะ" "ไม่เป็นไรครับ อย่าลืมสิว่าเราเป็นครอบครัวเดียวกัน" "ฉันรักคุณค่ะ" ถึงแม้ทั้งสองจะอายุล่วงเลยมาจนถึงวัยกลางคนแล้ว แต่ความรักความหวานทั้งสองยังคงมีให้กันเสมอมา [คอนโดหรู] ตั้งแต่กลับมาจากมหาวิทยาลัย น้ำหนาวยังคงยืนมองทอดออกมานอกกระจก เธอคิดว่ารุ่นพี่ผู้หญิงคนนั้นคงไม่หยุดแค่นี้แน่ แต่ก็ช่างเถอะ จบการรับน้อง ก็คงไม่ได้เจอกันอีกแล้วล่ะ เย็นวันเดียวกัน.. น้ำหนาวคิดว่าจะไม่มีใครมาที่คอนโด แต่พอได้ยินเสียงกดกริ่ง หญิงสาวก็ได้ส่องดูว่าเป็นใคร "คุณป้า" พอรู้ว่าเป็นใครน้ำหนาวก็รีบเปิดประตูให้ "รชตยังไม่มาอีกเหรอ" "เขาจะมาที่นี่เหรอคะ" "ป้านัดมาคุยกัน" "มีอะไรหรือเปล่าคะ" "เดี๋ยวรอคุยพร้อมกันเลย" เพียงไม่นานประตูห้องก็ถูกเปิดเข้ามาโดยคนที่มีคีย์การ์ด "คุณป้านัดผมมาที่นี่มีอะไรครับ" "เราต้องตกลงกันก่อน" "ตกลงเรื่องอะไรครับ" "นั่งลง" รชตเดินไปนั่งลงโซฟา ซึ่งมีเธอนั่งอยู่ก่อนหน้านั้นแล้ว "จากนี้ไปให้เราเอามอเตอร์ไซค์มาจอดที่คอนโดนี้ ถ้าจะใช้ก็ให้มาขับเอาที่นี่ ห้ามขับรถไปให้คนที่บ้านเห็นเด็ดขาด" "ทำไมต้องทำให้มันยุ่งยากด้วยล่ะครับ" "ไม่ต้องรู้หรอก ทางที่ดีเราก็มาค้างที่นี่แหละถ้าไม่อยากให้ยุ่งยาก" กัลยาคิดว่ามันคงจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดแล้วสำหรับเรื่องนี้ "ค้างที่นี่ก็มาค้างสิครับไม่เห็นเป็นไรเลย" "??" ..นายไม่เป็นแต่ฉันเป็นโว้ย อุตส่าห์คิดว่าจะอยู่คนเดียวสบายๆ สักหน่อย "มีธุระแค่นี้ใช่ไหมครับ ผมจะไปลองเครื่องสักหน่อย" "เดี๋ยวววว!" "อะไรอีกล่ะครับคุณป้า" "ทุกครั้งที่ขับมอเตอร์ไซค์คันนี้ ให้มีน้ำหนาวซ้อนท้ายไปด้วยตลอด ถ้าไม่งั้นก็ห้ามขับ" "ครับ??" "คะ???" ?ชะนีติดมันส์ @มัดหมี่
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม