อย่าถามหาความรับผิดชอบ

1478 คำ

“กินซะ ถ้าไม่อยากท้อง” ฉันเปิดถุงพลาสติกออกดู ด้านในคือยาคุมกำเนิดชนิดฉุกเฉิน เงยหน้ามองคนให้อย่างรู้สึกขอบคุณ เมื่อเจอสายตาเขียวขุ่นก็รีบก้มหน้า พี่จีซัสเดินมาหยุดอยู่ข้างเตียง ใช้มือใหญ่คว้าคางฉันเชิ่ดขึ้น สำรวจใบหน้าฉันไม่นานก็ปล่อยมือออก “…?” อะไรอะ “กินเป็นใช่ไหม กินเม็ดเดียวก่อน อีกเม็ดนึง 12 ชั่วโมงค่อยกิน” “อื้อ รู้น่า” ฉันรู้จริงๆ เพราะเพื่อนผู้หญิงหลายคนบอก เพื่อนในกลุ่มฉันใช้ประจำ มีแค่ฉันนี่แหละที่รู้แต่ไม่เคยใช้เลย “รู้แล้วก็กินซะสิ” “อ่า!” ฉันครางแผ่ว มองหาน้ำที่จะใช้กินคู่กับยา อุตส่าห์ไปซื้อมาให้ทั้งที น่าจะซื้อน้ำมาให้ด้วย “ภาระชิบหาย!” ผู้ชายสูงกว่าร้อยเก้าสิบเดินหายออกไปจากห้อง ฉันมองตามแผ่นหลังนั้นไป ผีเข้า ผีออกแบบนี้ ฉันไม่รู้เลยว่าตอนนั้นตัวเองนึกยังไงถึงได้ทำแบบนั้นลงไป ฉันคงประสาทอย่างที่เขาว่า หรือไม่ก็คงต้องการทำแบบนั้นมาตลอด ตุบ! ขวดน้ำเย็นถูกโยนมาบน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม