บังเอิญอีกแล้ว?

1604 คำ

วันต่อมา เพราะเมื่อคืนไม่ได้แตะอะไรเลย ตอนมามหาวิทยาลัยฉันจึงแวะกินข้าวก่อน ร้านที่เลือกเป็นร้านอาหารตามสั่ง ซึ่งร้านตั้งอยู่ห่างจากมหาวิทยาลัยไม่กี่ซอย ที่สำคัญกว่านั้นคือมันอยู่ใกล้ๆร้านเหล้าของพี่จีซัส ฉันสั่งสุกี้แห้งมาทาน ยังไม่แตะอาหารก็รู้สึกมวนท้อง และพะอืดพะอมขึ้นมา ใบหน้าถอดสีเมื่อสายตาปะทะเข้ากับคนที่ยังอยู่ในสถานะแฟน พี่จีซัสเดินอยู่นอกร้าน ข้างกายเขาคือผู้หญิงสวยที่ฉันเห็นวันนั้น ท่าทางสนิทกันมาก มากกว่าผู้หญิงคนไหนๆ ที่ฉันเคยเห็นอยู่ข้างๆเขา “คิดเงินด้วยค่ะ” ฉันรู้สึกเหมือนจะกินไม่ลง จึงเรียกพนักงานมาคิดเงินค่าอาหารที่ไม่ได้แตะ เมื่อจ่ายเงินเสร็จก็เดินออกมา เพราะจอดรถเลยร้านไปไกล เลยต้องเดินออกมาไกลหน่อย และฉันคงซวยไม่น้อย เมื่อคนที่ไม่อยากเจอตอนเขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่น กำลังยืนคุยกันอยู่ข้างๆรถของฉันเอง “อุ๊ย! บังเอิญนะเนี่ย! เรียนมหาวิทยาลัย M เหรอจ๊ะ! พี่ก็เคยเรียน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม