“ไม่อยากเรียกร้อง เปาะแปะอยากกลับบ้าน ไม่ได้อยากได้สามีสักหน่อย” แค่อยากมาเที่ยวไม่ใช่มาหาสามี
“เธอยั่วยวนฉันทั้งท่าทางสายตา พอฉันหลวมตัวยอมเป็นผัว เธอกลับจะทิ้งฉันอย่างไม่ไยดี” ยิ่งคุยก็ยิ่งทำเอาเปาะแปะงงไปตาม ๆ กัน หล่อนไปยั่วยวนเขาตอนไหนถูกจับมัดขนาดนั้น ผมเผ้ากระเซิงยิ่งกว่าปอบหยิบ
“เปาะแปะนี่นะยั่วคุณ” หล่อนมองเขาอย่างงง ๆ
“ใช่ เพราะฉะนั้นเธอต้องรับผิดชอบ อยู่กับฉันจนกว่าจะครบกำหนดกับไทยและไปบอกพ่อแม่เธอว่ามี ผัว ที่นี่แล้ว”
คนเอาแต่ใจรีบสั่งคนที่ตนกอดเอวบางเอาไว้
“ทำไมเปาะแปะต้องทำ เปาะแปะไม่ได้มีผัวสักหน่อย”
หล่อนเอียงคอถามมาเฟียหนุ่ม
“ฉันนี่ไงผัวเธอ” คนหน้าตายตอบพร้อมกับจ้องหน้าเมียสาวหมาด ๆ ที่เขายัดเยียดให้
“ไม่ เปาะแปะไม่อยากมีผัว เปาะแปะไม่ชอบ”
หญิงสาวให้เหตุผลกับมาเฟียหนุ่มด้วยความเอาแต่ใจ มีผัวไม่เห็นจะดีเลยชอบทำหน้าดุ ๆ บังคับนั่นนี่ แล้วยังชอบรังแกหล่อนอีกหล
