Chapter 1
2939 คำ
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติสิขสิทธิ์ปี พ.ศ.2537
ไม่อนุญาตให้คัดลอก ทำซ้ำ ตัดแปลง ส่วนใดส่วนหนึ่งของนิยายต้นฉบับนี้
โดยไม่ใด้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากเจ้าของลิขสิทธิ์ ซึ่งเป็นของ นามปากกา MaNIE-STORY
SEX ON FIRE
ไฟรัก บำเรอสวาท
เลสเตอร์คาสิโน
“คุณบูม ไปข้างนอกกันเถอะค่ะ”
หญิงสาวหุ่นอวบที่เสื้อหลุดหรุ่ยกำลังนั่งคร่อมตักของชายหนุ่มพรางก้มลงหอมแก้ม เล้าโลมเขาเพื่อให้ออกจากห้องทำงานนี่
“เธอลงไปก่อน ฉันมีงานต้องทำ”
“อ๊ะ! ต่อมั้ยคะ”
หญิงสาวคว้ามือของชายหนุ่มสอดเข้าใต้กระโปรงของตัวเองแล้วพามือหนาไปหยอกล้อกับกลีบกลางกายภายใต้ชั้นในลายลูกไม้
"เธอจะยั่วจนกว่าฉันจะพาเธอออกไปหรือไง"
"ออกไปข้างนอกกันนะคะ"
บูมกดยิ้มบางๆก่อนที่หญิงสาวจะลุกขึ้นจากตักของเขาราวกับรู้ว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น แต่ยังไม่ทันได้ออกจากห้องทำงาน สายเรียกเข้าจากไบรท์ผู้เป็นพ่อก็ดังขึ้นก่อนตามตัวเขาด่วนให้เข้าบ้าน
"เธอกลับไปก่อน วันนี้ฉันมีธุระ" บูมเอ่ย
"ไปก่อนแปปเดียวไม่ได้เหรอคะ" หญิงสาวเอ่ย
"ไม่ได้"
รถคันหรูของชายหนุ่มแล่นออกจากคาสิโนสุดหรูด้วยความเร็ว บูมเป็นลูกชายคนเดียวของไบร์ทกับยะหยา ซึ่งรับช่วงต่อดูแลกิจการของที่บ้าน คาสิโนแห่งนี้ก็เช่นกัน สืบทอดมารุ่นสู่รุ่นจนถึงเขา
"แม่ครับ"
บูมกลับเข้าบ้านมาในตอนช่วงค่ำ เมื่อมาถึงพบว่าแม่ของเขากำลังจัดโต๊ะอาหารซึ่งบูมรู้ว่าที่พ่อโทรตามไม่ใช่เรื่องงาน แต่เพราะยะหยาผู้เป็นแม่กำลังรอกินข้าวด้วย ซึ่งบูมให้ความสำคัญกับแม่ของเขามาก มากกว่าสิ่งอื่นใดทั้งหมด
จนกระทั่งจบมื้อค่ำ เขาขับรถกลับเพื่อไปนอนที่คอนโด แต่กลับไม่ได้ไปที่คอนโดสุดหรูของตัวเอง แต่มาที่คอนโดไม่ห่างจากของเขา ซึ่งบูมดูเดินสบายใจกดรหัสผ่านเข้ามาจนถึงหน้าห้อง แล้วสแกนนิ้วมือเข้าไปจนถึงในห้อง
"พี่บูม"
"โทรศัพท์เธอมีปัญหาหรือไง ฉันโทรมาตั้งหลายสาย" บูมเอ่ยพรางโยนกุญแจรถกับกระเป๋าเงินลงอย่างไม่ใยดี ก่อนทรุดตัวลงนั่งกับโซฟา
"อ่อ...พอดีมันจู่ๆก็ดับค่ะ หนูว่าพรุ่งนี้จะเอาไปให้ศูนย์ซ่อมค่ะ"
"เอามาดูซิมันเป็นอะไร"
หญิงสาวยื่นโทรศัพท์ที่เปิดไม่ติดให้ชายหนุ่มดู เขาขมวดคิ้วเป็นปมก่อนก่อนว่างมันลง
"พรุ่งนี้ไปซื้อใหม่ ไม่ต้องซ่อมแล้ว"
"แต่มัน..."
"มานี่ซิ"
บูมเอ่ยทั้งที่ยังนั่งอยู่บนโซฟา หญิงสาวเสียงหวานคนนี้ชื่อไนเจล เธอค่อยๆเดินไปหาเขาก่อนจะหยุดยืนตรงหน้าก่อนจะถูกเขารั้งลงให้นั่งคร่อมลงบนตัก
"พี่บูม...อื้ออออ"
"ถอดเสื้อเร็วๆ"
บูมเอ่ยกับหญิงสาวที่ถูกเขาคลอเคลีย เธอค่อยๆปลดเสื้อของตัวเองออกแล้วเริ่มทำในสิ่งที่เธอทำเกือบทุกวันที่บูมมาหา ร่างเล็กสะโพกงอนๆกำลังเคลื่อนไหวขย่มกับลำท่อนใหญ่โตของชายหนุ่มหุ่นดีมัดกล้ามเนื้อแน่น เขาขบกลามพรางครางเบาๆในลำคอ
"ทำไมวันนี้นมเธอแข็งขนาดนี้ จะมีประจำเดือนหรือไง ซี๊ด!" บูมเอ่ย
"อ๊ะ! คะ..ค่ะ หนู..อื้อออ จะมีประจำเดือน อ๊างงงงง"
เสียงสนทนาหยุดลงตรงนั้น เมื่อบูมจับก้นงอนๆของเธอแล้วช่วยโยกขย่มลงกับท่อนเอ็นของเขาถี่ๆพรางช่วยใช้สะโพกของตัวเองอัดกระแทกสวนขึ้นจนถึงฝั่งฝันแล้วต่อรอบสองคนกลิ่นคาวน้ำกามคละคลุ้ง
ในตอนดึกชายหนุ่มที่นอนหลับสนิทเปลือยอกท่อนบนอยู่บนเตียง โดยที่มีหญิงสาวนั่งอยู่ที่ปลายเตียงมอง เขามาทำแบบนี้กับเธอทุกวัน ด้วยเหตุผลและข้อตกลงบางอย่างที่ทำให้เธอตกมาอยู่ในฐานะนางบำเรอสวาทให้กับเขา ผู้กุมหัวใจทั้งดวงของเธอ
ไนเจลตื่นเช้าขึ้นในวันถัดมา เธอพบว่าบูมไม่ได้นอนอยู่ในห้อง แสดงว่าเขาคงกลับไปตั้งแต่เธอยังไม่รู้สึกตัว แต่นี่ไม่ใช่ครั้งแรก ปกติบูมก็ทำแบบนี้เป็นประจำ
เธออยู่ในจุดที่ไม่มีสิทธ์อะไรในตัวเขา จึงทำได้เพียงทำตามเขาเท่านั้น
ไม่นานก่อนที่เธอจะออกไปเรียนในช่วงสาย เสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้น เมื่อเปิดไปพบว่าเป็นลุกน้องคนสนิทของบูมที่ยืนอยู่หน้าห้อง
"นายให้ผมเอาของมาให้คุณเจลครับ"
"บอกหลายครั้งแล้วว่าไม่ต้องเรียกคุณหรอกค่ะพี่ เดี๋ยวพี่บูมได้ยินจะว่าพี่เปล่าๆ"
“นายสั่งให้ผมเรียกแบบนี้ครับ คุณเจลรับซิครับ นายบอกให้คุณเจลโทรหาด้วยครับ”
ไนเจลรับถุงกระดาษเดินกลับเข้าห้องก่อนจะเปิดมันออก ปรากฏว่าด้านในเป็นโทรศัพท์เครื่องใหม่ เธอแปลกใจไม่น้อยแต่บูมบอกให้เธอโทรกลับ เธอจึงรีบเปลี่ยนซิมการ์ดทันทีก่อนเปิดเครื่อง
โทรออก บูม
(ไปเรียนหรือยัง) ปลายสายเอ่ยทันทีที่รับ
(กำลังจะไปค่ะ พี่ซื้อโทรศัพท์ให้หนูเหรอคะ?)
(เปล่า ลูกค้าให้มา เห็นเธอโทรศัพท์พังเลยเอาไปให้เฉยๆ)
(อ่อ ขอบคุณนะคะ)
(แค่นี้แหละ)
ทันทีที่บูมวางสาย ไนเจลก็ได้แต่นั่งกดโทรศัพท์เครื่องใหม่รุ่นล่าสุดสีลิมิเต็ดที่เพิ่งออกราคากว่าครึ่งแสนที่บูมบอกว่าลูกค้าให้มาจึงนำมันมาให้เธอใช้ เขาคงไม่ใส่ใจถึงขั้นมาซื้ออะไรให้เธอแบบนี้หรอกมั้ง
มหาวิทยาลัยXX
“เจล แกซื้อโทรศัพท์ใหม่เหรอ” บิวเพื่อนสนิทเอ่ย
“อ่อ…อืม เครื่องเก่าเปิดไม่ติดเลย” ไนเจล
“จองทันได้ไงอ่า สีนี้เพิ่งออกมามันหายากมากเลย” บิวเอ่ย
“อ่อ…เอ่อออ”
“ขอเล่นหน่อยๆ”
ไนเจลไม่ได้ตอบอะไรเพราะก็ไม่รู้จะอธิบายบิวยังไง เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันหายาก เพราะโทรศัพท์แพงขนาดนี้เธอไม่มีปัญญาจะซื้อมันแน่หากบูมไม่ให้มา
“เจล มีสายเข้า พี่บูม… ใครอ่ะ แฟนเหรอ?”
“เอามานี่ก่อน”
ไนเจลรีบรับสายก่อนเดินออกไปหากจากบิวทันที
(ค่ะพี่บูม)
(เลิกเรียนกี่โมง?)
(บ่ายค่ะ)
(วันนี้ฉันมีงาน คงไม่ได้เข้าไป)
(ค่ะ)
(แค่นี้แหละ แค่โทรมาบอก)
บูมวางสายไปทำให้ไนเจลขมวดคิ้วไม่น้อย แค่โทรมาบอก ปกตินึกจะมาก็มา นึกจะหายไปก็หาย ไม่เคยเห็นบอกสักครั้ง จนกระทั่งเลิกเรียนและกลับคอนโดเพื่อทำงานบ้านซักผ้า จนกระทั่งเริ่มดึก เธอเลื่อนมือถือดูโซเชียลตามปกติอยู่บนเตียงนอนก่อนจะไปสะดุดตากับไอจีของเพื่อนสนิทของบูมที่โพสรูปงานปาร์ตี้ที่ดูจะมีคนเยอะพอสมควร มันดูเป็นปาร์ตี้รวมรุ่นหรือนัดของเพื่อนๆอะไรสักอย่าง
หัวใจดวงน้อยๆก็ของเธอต้องชาจนปวดหนึบ เมื่อเจอรูปของชายหนุ่มที่มักจะมานอนกับเธอบ่อยๆ เขากำลังควงกอดคอหญิงสาวใบหน้าสวยอย่างสนิทสนม นี่ไม่ใช่ครั้งแรก แต่ทุกครั้งเธอก็เกิดอาการนี้ทุกครั้งไป แต่ต้องสั่งให้ใจต้องนิ่งเอาไว้ เพราะสิทธิ์ของเธอมีแค่นางบำเรอสวาทให้เขาเท่านั้น อย่างที่เธอเป็นมาตลอด
(พี่บูมกลับบ้านหรือยังคะ ขับรถดีๆนะคะ)
ไนเจลรู้ดีว่าเขากำลังสนุกอยู่ในปาร์ตี้นั่น เธอแสร้งว่าไม่รู้ ไม่เห็น ส่งข้อความหาเขาราวกับแค่เป็นห่วงปกติเท่านั้น ไม่นานข้อความตอบกลับจากชายหนุ่มก็ส่งมา
(อืม)
มันเป็นแค่คำสั้นๆที่ดูแล้วไม่ตอบกลับก็มีความหมายเท่ากัน น้ำตาหยดเล็กๆค่อยๆไหลเมื่อรู้สึกเจ็บจนกลั้นมันเอาไว้ไม่ได้
ในกลางดึก ร่างแกร่งพร้อมกลิ่นเหล้าคละคลุ้งเดินไขประตูเข้ามาในห้อง หญิงสาวที่กำลังหลับสนิทอยู่บนเตียงทั้งที่ขนตายังคงเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา
ในห้วงความฝัน เธอสะดุ้งขึ้นเมื่อรู้สึกถึงแรงรุกเร้าราวกับเสมือนจริง แต่เมื่อรู้สึกอึดอัดและเจ็บที่กลางหว่างขา เธอรู้สึกทันทีว่านี่มันไม่ใช่ความฝัน
เมื่อลืมตาตื่นขึ้น พบว่าเธอกำลังถูกบูมรุกเร้า กระโปรงชุดนอนถูกกลกขึ้นในขณะที่เขาเปลือยเปล่าทั้งร่าง
“พี่บูม อ๊ะ!”
“อ้าขาหน่อย ใส่ไม่เข้า”
บูมเอ่ยจนไนเจลค่อยๆทำตาม แต่เมื่อเธอแยกขาออก บูมก็ตะบี้ตะบันอัดกระแทกลำท่อนทำรักเธออย่างรุนแรงทั้งที่เธอเพิ่งตื่นจากนิทรา
เขามูมมามเหมือนกับคนหิวโหย กลิ่นเหล้าคละคลุ้งขนาดนี้ บูมน่าจะเมามากๆก่อนมาที่นี่แน่ๆ
“พี่บูม อึก! อ๊ะ! เบาๆ หนูเจ็บ”
“อ๊า! จะเสร็จแล้ว ซี๊ดดดด ที่รัก…”
บูมครางกระเส่าอย่างหนักในขณะที่สับเอวจ้วงรูสวาท เขาเอ่ยเรียกเธอว่าที่รักแบบนั้นเหรอ ถึงแม้ว่าจะรู้ว่าบูมเมาก็ตาม แต่ได้ยินแบบนี้แล้ว หัวใจเธอก็พองโตอย่างหนักเช่นกัน
“พี่บูม อ๊างงงงง”
“ร้องอีก ซี๊ดดดดด”
แรงจ้วงเอวถี่ๆในขณะที่ท่อนเอ็นขยายตัวขึ้น บ่งบอกว่าเจ้าของลำท่อนกำลังจะถึงฝั่งฝันเต็มที่ มือหนาบีบสะโพกของหญิงสาวช่วยยึดให้กระแทรกลำท่อนถนัดๆขึ้น
ตรับๆๆๆๆๆๆๆๆ ร่างเล็กที่เพื่งตื่นนอนถูกชายหนุ่มกระตุ้นจนมีอารมณ์ร่วมเต็มที่ เธอถึงฝั่งฝันไปก่อนเขาเพียงไม่นาน จนกระทั่งน้ำกามขุ่นๆถูกฉีดพ่นอัดใส่รูสวาทจนล้นแทรกแรงเสียดสีออกมาด้านนอก
“แตกแล้ว!!!!”
หลังจากบูมกระตุกไม่นาน เขาก็ล้มตัวลงนอนแผ่ข้างๆหญิงสาวที่ตอนนี้รูสวาทที่ถูกถอนท่อนเอ็นออกมันมีน้ำกามไหลหยาดเยิ้ม เมื่ออาการเมาบวกกับออกแรง ทำให้ชายหนุ่มถึงกับหมดแรง
หญิงสาวลุกขึ้นใช้ผ้าขนหนูพันรอบร่างกายก่อนที่จะลุกขึ้นไปอาบน้ำ
“อ๊ะ!”
“มาอาบน้ำทำไมไม่เรียก”
“หนู….”
“สระผมให้หน่อย จะได้สร่างขึ้นบ้าง” บูมที่เดินเข้าห้องน้ำมาเจอไนเจลกำลังอาบน้ำก็เอ่ยขึ้น ก่อนปลดผ้าขนหนูแล้วเดินเข้ามาอาบน้ำด้วยราวกับเป็นเรื่องปกติในขณะที่ทั้งคู่ไม่ได้มีสถานะคนรักต่อกัน
“พี่นั่งลงก่อนค่ะ ยืนแบบนี้หนูสระไม่ถึง”
“อืม”
มือเรียวค่อยๆนวดลงบนเส้นผมของชายหนุ่ม เธอสระจนเกือบเสร็จจึงเอ่ยถามขึ้น
“พี่ไปปาร์ตี้มาเหรอคะ”
“ถามทำไม?”
“หนูแค่เห็นพี่เมาเลยถามดูค่ะ”
“อืม”
น้ำตาหยดเล็กไหลอาบแก้ม เมื่อคิดว่าเขาคงอารมณ์ไม่สุดมาจากที่ปาร์ตี้ จึงมาลงกับเธอต่อที่นี่ เพราะตั้งแต่อยู่ในสถานะนี้มา บูมค่อนข้างเซ็กส์ดุมากพอสมควร และมีถี่มากเช่นกัน เขาทั้งหล่อ ทั้งรวย คงไม่แปลกที่จะมีสาวๆมาให้เชยชมไม่ขาด แต่บางทีคนที่รักเขาจากมุมที่เขามองไม่เห็นก็เจ็บมากเช่นกันโดยที่ทำอะไรไม่ได้
“พี่จะนอนที่นี่เหรอคะ”
“เมาขนาดนี้จะให้ขับรถกลับอีกหรือไง”
“หนูคิดว่าพี่แค่มาทำ…ทำแบบนั้นเสร็จก็กลับ”
“ที่นี่คอนโดฉัน ทำไมฉันต้องกลับ”
“ค่ะ”
“จะยืนอีกนานมั้ย?”
บูมเอ่ยถามในขณะที่ไนเจลเองได้แต่มองบูมด้วยความไม่เข้าใจ หมู่นี้เขามานอนกับเธอที่นี่บ่อยผิดปกติ หรือว่าช่วงนี้เขาปาร์ตี้หนักกว่าปกตินะ
ในช่วงเช้าตรู่ไนเจลที่ลอบมองบูมเป็นระยะๆจนเขาเองก็สังเกตุในขณะที่กำลังแต่งตัว วันนี้บูมใส่ชุดสีดำสนิททั้งชุดไปจนถึงแจ็กเก็ตและรองเท้าจนเดาไม่ออกว่าจะไปไหน แต่ก่อนเขาไปเธอต้องมีเรื่องที่จะบอกเขา
“พี่บูม จะไปไหนเหรอคะ?”
“มีนัด ถามทำไม”
“คือ…หนูมีไปออกค่าย สะ…สองวันคะ”
“แล้วฉันจำเป็นต้องให้ไปมั้ย?”
“ถ้าไม่ไป…รุ่นพี่ก็จะไม่ให้หนูผ่านกิจกรรม…ค่ะ”
“แล้วแต่!”
“ขอบคุณค่ะ”
“เดี๋ยว! เธอจะไปไหน?”
“พอดีพี่ๆที่คณะนัดให้ไปคุยงานค่ะ”
“ที่ไหน??”
“XX PUBค่ะ”
“ว่าไงนะ!”
“พี่บูม!!! อื้อออ”
ชายหนุ่มรั้งร่างเล็กเข้าไปกดจูบ ก่อนจะขบเม้มลงบนซอกคอเธอจนเกิดรอยแดงราวกับว่าทำความเป็นเจ้าของเธอแบบนั้น
“จะได้รู้ตัวไว้ว่าเธอเป็นของฉัน!”
ไนเจลที่ตกใจกับการกระทำของบูมไม่น้อย เมื่อเขาทำแบบนี้และคำพูดแบบนี้อีก
“ค่ะ”
ไม่พูดอะไรต่อ บูมเดินหยิบกระเป๋าและกุญแจรถเดินออกจากห้องของไนเจลไป
NEIJELL TALK
หมู่นี้พี่บูมดูแปลกๆ แต่ฉันชอบนะ เขาดูสนใจฉันมากขึ้น ถึงแม้ว่าอาจจะเป็นฉันที่คิดไปเอง แต่อย่างน้อยการที่เขามานอนที่นี่บ่อยๆมันก็บ่งบอกว่าในความคิดเขาคงมีฉันอยู่บ้าง ปกติพี่บูมไม่ค่อยไปนอนค่างคืนที่ไหนบ่อยๆโดยเฉพาะกับคู่นอน เท่าที่ฉันรู้นะ ฉันอยู่ในสถานะนี้มาเกือบ3ปีแล้วตั้งอยู่ม.6 แรกๆพี่บูมก็ใจร้ายกว่านี้ ดูออกจะรังเกลียดฉันซะมากมายด้วย
สาเหตุที่ฉันตกอยู่สภาพนี้น่ะเหรอ พ่อแม่ฉันกู้เงินพ่อพี่บูมแล้วไม่มีเงินคืน ก็เอาฉันมาจ่ายแทนพร้อมกับบ้านและของมีค่าอื่นๆ แต่ก็ยังไม่พอ พ่อกับแม่ฉันต้องจ่ายให้หมดทุกบาททุกสตางค์ฉันถึงจะเป็นอิสระ
นางบำเรอซึ่งฉันได้ฐานะนี้มาตั้งแต่วันแรกที่ฉันไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น พี่บูมส่งคนไปรับฉันมาจากที่หน้าโรงเรียนย่ำยีฉันทุกวัน แต่เขายังใจดีให้ฉันเรียนหนังสือ ให้ที่พัก ไม่ได้เอาฉันไปขังไว้ที่ไหน
ความบริสุทธิ์ของฉันก็มีเพียงเขาที่ได้มันไป เพราะพ่อแม่เหมือนเอาฉันมาขายแบบนี้คงไม่แปลกที่พี่บูมจะดูเกลียดฉัน และสิ่งที่ทุกวันนี้ฉันเจ็บปวดเมื่อเขาทำดีด้วย คือการที่รู้ว่านางบำเรอแบบฉันมีอยู่จริง แสดงว่าพี่บูมก็ต้องมีแบบนี้อีกหลายคนแน่ๆ สมัยนี้เมื่อจนตรอก แม้แต่ลูกสาว คนเป็นพ่อเป็นแม่ยังขายได้ ฉันเจ็บนะที่รู้ว่าพี่บูมมีแบบนี้อีก ฉันไม่ใช่คนไร้หัวใจ การที่ฉันนอนกับเขาทุกวัน ฉันไม่ใช่ไร้ความรู้สึก และเขาคือคนเดียวที่กุมหัวใจฉันมาตลอด3ปี
และวันที่พ่อแม่ฉันใช้หนี้หมด ฉันก็จะต้องไปจากเขา
XX PUB
“น้องเจลทางนี้”
ฉันมาถึงผับที่พี่ๆนัดกัน แค่เพื่อนสนิทฉันนี่ซิยังไม่เห็นมา แล้วฉันก็ไม่สันทัดที่แบบนี้ด้วย เพราะจะไปไหนฉันจะต้องบอกพี่บูมก่อนเสมอ และเขาก็ไม่เคยให้ฉันมาด้วย วันนี้ยังแปลกดีที่เขาให้ฉันมา คงเพราะเรื่องจะไม่ผ่านกิจกรรมมั้ง
“สวัสดีค่ะพี่ๆ”
“น้องเจลนั่งข้างๆพี่ได้นะครับพี่ไม่กัด” พี่โน๊ตเอ่ย
“ไอ้โน๊ต ออกตัวแรงไป เรานัดมาคุยงานออกค่ายนะ” รุ่นพี่ผู้หญิงเอ่ย
“รู้ครับเพื่อน นั่งเลยครับ พี่ไม่ทำอะไรจริงๆ”
ฉันก็นั่งลงข้างๆพี่โน๊ตแต่ไม่ได้ติดนะ มีพี่ผู้หญิงนั่งอีกฝั่ง
“เจลไม่ดื่มเหล้าค่ะพี่ๆ” ฉันเอ่ยปฏิเสธเมื่อพี่ๆส่งแก้วเหล้าให้
“เอางั้นเหรอเจล”
“ค่ะพี่”
“ไม่ต้องเกร็งน้องเจล พี่ไม่ใช่ผู้ชายหื่นกามเหมือนไอ้พวกนี้หรอกครับ พี่จะเข้าใกล้น้องเจลตอนจีบติดก่อน” พี่โน๊ตเอ่ย
“ไอ้โน๊ตไอ้เวร โยนขี้ให้พวกกูเลย” พี่ผู้ชายคนนึงเอ่ย
“น้องเจล ไอ้โน๊ตมันโสด และมันเป็นสุภาพบุรุษมากจริงๆนะพี่ยืนยัน ขึ้นเตียงล่าสุดเมื่อไหร่นับนิ้วไม่ไหวนานมากแล้วมั้ง” พี่ผู้หญิงเอ่ย
“จะเชียร์หรือจะเผาก่อน” พี่โน๊ตเอ่ย
พี่โน๊ตเป็นผู้ชายขาวๆ เขาเคยเป็นเดือนคณะตอนเข้าปีหนึ่ง แต่สำหรับฉันที่มีพี่บูมอยู่เต็มหัวใจ เลยมองเขาได้แค่รุ่นพี่เท่านั้น จริงๆมองออกนะว่าเขาจีบมาสักพักแล้ว
- ผู้เขียน
