“ทำไมฉันจะว่าพ่อเธอไม่ได้ ถ้าฉันฆ่ามันได้โดยที่ไม่ต้องติดคุก ฉันทำไปนานแล้ว”
หญิงสาวกัดปากแน่น และก็ไม่สามารถทนฟังได้อีก หล่อนรวบรวมแรงเฮือกสุดท้ายสะบัดตัวจนหลุดจากนั้นก็ตวัดมือบางลงบนแก้มสากของคนปากร้ายเต็มแรง ใบหน้าหล่อเหลาหันไปตามแรงปะทะในทันที
“จำเอาไว้... จะด่าจะว่าหยงยังไงก็ได้ แต่อย่าแตะต้องพ่อของหยง”
คนถูกกระทำค่อยๆ หันหน้ากลับมา พร้อมกับยกมือขึ้นลูบแก้มของตัวเอง นัยน์ตาคมกริบกร้าวกระด้างน่ากลัว
“เธอกล้าตบฉันเชียวหรือ”
“หยงจะฆ่าพี่หัส ถ้าพี่ทำอะไรพ่อของหยง จำเอาไว้”
หญิงสาวสะบัดหน้า และจะวิ่งหนีออกไป แต่เส้นผมนุ่มสลวยก็ถูกกระชากจากด้านทางหลังด้วยมือหนาเสียก่อน หล่อนเจ็บระบมจนไม่สามารถขืนตัวเอาไว้ได้ จำต้องยอมให้เขาพันธนาการอีกครั้งอย่างอำมหิต
“ปล่อยหยงนะ”
“คิดหรือว่าตบฉันแล้วจะเดินออกไปได้ง่ายๆ”
ท่าทางของหัสบรรณน่ากลัวเหลือเกิน หล่อนไม่เคยเห็นผู้ชายคนนี้โกรธจัดขนาดนี้มาก่อ
