พระจันทร์เต็มดวงลอยเด่นอยู่กลางท้องฟ้า แสงสีเหลืองทองสะท้อนส่องประกายงดงาม แต่ภาพที่เห็นกลับไม่สามารถทำให้คนที่ยืนเงยหน้ามองอยู่รู้สึกโศกเศร้าน้อยลงเลย หยาดน้ำตายังคงหลั่งริน คมมีดยังคงปักแน่นอยู่ภายในอกข้างซ้าย โลหิตแห่งรักไหลเป็นทางยาวลงสู่พื้นดิน ญาดามินทร์สะอื้นไห้ ความเจ็บปวดยังคงเต้นระริกอยู่ในหัวใจไม่สร่างซา
ทำไมต้องเจอเขาที่นี่... ทำไมผู้จัดการธนาคารคนใหม่จะต้องเป็นเจอรัลด์ คนเป็นพันล้านคนทั่วทั้งโลก แต่กลับเป็นเขาที่มาอยู่ตรงหน้าของหล่อน มันแค่ความบังเอิญ หรือมันเป็นโชคชะตากันแน่ โชคชะตาที่เลวร้ายของหล่อน
มือบางยกขึ้นป้ายน้ำตา แต่ไม่ว่าจะเช็ดจะป้ายสักเท่าไหร่ มันก็ไม่แห้งไม่จางไปไหน ความรวดร้าวยังคงเกลื่อนเต็มดวงหน้า ความทุกข์ทรมานยังคงเต้นระริกอยู่ในดวงตา หล่อนอยากให้มันเป็นแค่ภาพลวงตา อยากให้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเป็นเพียงแค่ความฝันเท่านั้น แต่มันไม่ใช่... เขาจริงๆ เจอรัลด์ ซา
