ซาตานทวงสิทธิ์ ตอนที่ 1

693 คำ
ตอนที่ 1 บ้านสุขใจ จ.ภูเก็ต ประเทศไทย "ลันจะไปจริงๆ เหรอลูก" ครูอารีถามหญิงสาวรูปร่างสมส่วนดูสุขภาพดีเพราะเธอขยันดูแลตัวเองและออกกำลังกายเป็นประจำใส่กางเกงยีนขายาวกับเสื้อยืดสีขาวออกแนวผู้หญิงลุยๆ ตามแบบฉบับที่เธอชอบเพราะทำอะไรจะได้ถนัดๆ ไม่ต้องคอยระมัดระวังอะไรให้ยุ่งยากตามงานที่ทำ "ค่ะแม่ ลันตัดสินใจแล้วค่ะ" เธอตอบครูอารีผู้ที่เธอนับถือเป็นแม่และได้เลี้ยงดูเธอให้เติบโตมาตั้งแต่เธอจำความได้ เธอเป็นหนี้บุญคุณชีวิตครูอารีมากมายนัก ลันตาได้ทุนไปเรียนต่อที่อิตาลีตามที่เธอเคยยื่นเรื่องขอไว้กับที่ทำงาน "ลันจะกลับมาหาแม่บ่อยๆ เท่าที่มาหาได้เลย แม่ไม่ต้องเป็นห่วงลันนะคะ รักแม่ที่สุด จุ๊บบ" เธอบอกร่างอ้วนท้วมน่ากอดของผู้ที่เลี้ยงเธอมาและจุ๊บแก้มไปหนึ่งที "เมื่อลันตัดสินใจดีแล้ว แม่ก็ไม่ว่าอะไร ดูแลตัวเองดีๆ รีบกลับมาหาแม่ แม่จะรอหนูอยู่ที่นี่นะ" ครูอารีพูดพร่ำบอกพยายามไม่ให้เสียงสั่นเพราะร้องไห้พร้อมกอดลันตาไว้แน่น ราวกับว่าเธอจะหายไปแล้วไม่กลับมาหาตนอีก สองร่างผละออกจากกัน หญิงสาวเดินมาที่รถพร้อมกับกระเป๋าลากใบใหญ่สองใบแล้วขับรถออกไปทันที เธอตัดสินใจแล้วและเธอจะไม่เสียใจภายหลังเด็ดขาด ไม่ว่าความจริงจะโหดร้ายหรือน่ากลัวแค่ไหนก็ตาม ร่างอ้วนท้วมมองตามรถลันตาไกลออกไปจนสุดสายตานึกภาวนาในใจขอให้ลูกพบเจอสิ่งที่ต้องการและกลับมาหาเธอเร็วๆ 2 เดือนที่แล้ว วันเกิดครบรอบ 24 ปีของลันตาเธออาศัยอยู่ที่บ้านสุขใจ บ้านหลังนี้เต็มไปด้วยน้องๆ อีกหลายคนที่โตมาด้วยกันเราอยู่ด้วยกันอย่างอบอุ่นเพื่อเติมเต็มสิ่งที่ขาดหายให้กันและกันที่ทุกคนที่อยู่ที่นี่ต่างก็รู้ดี ลันตาเป็นพี่คนโตเธอทำงานหาเงินส่งตัวเองเรียนให้จบได้ทำงานดีๆ ช่วยแม่ดูแลน้องๆ ที่บ้านสุขใจแห่งนี้เธอก็มีความสุขแล้วและเธอก็ทำได้ดีเลยทีเดียว พรึ้บบบ~~ ไฟทั้งบ้านดับลง "Happy birthday นะคะพี่ลัน" เสียงน้องๆ กำลังเดินเข้ามาหาเธอที่กำลังจัดขนมใส่กล่องเพื่อนำไปส่งที่โรงแรมใกล้บ้านตามที่เคยทำทุกวันโดยมีคนหนึ่งเป็นตัวแทนถือเค้กมาให้คือครูอารี "ขอบคุณนะคะแม่ ขอบใจนะจ๊ะน้องๆ ของพี่ลันน่ารักที่สุดเลย" เธอพูดด้วยรอยยิ้มสดใสกับคนที่เดินมาหา "สุขสันต์วันเกิดนะลูก อธิษฐานก่อนแล้วค่อยเป่าเค้กนะ" ร่างอ้วนท้วมของครูอารีบอกหญิงสาว ลันตาหลับตาอธิษฐานแล้วเป่าเค้ก ไฟทั้งบ้านถูกเปิดขึ้นอีกครั้ง "ลันรักแม่นะคะ พี่ลันรักน้องทุกคนเลยรู้ไหมคะ เพราะฉะนั้นทุกคนต้องเป็นเด็กดีเชื่อฟังครูนะคะ" ลันตาบอกน้องๆ และตัดแบ่งเค้กให้น้องๆ เท่าๆ กัน "ครับ/ค่ะพี่ลัน" น้องๆ บอกเธอแล้วกินขนมเค้กกันอย่างเอร็ดอร่อย ลันตาเดินออกมานั่งเล่นที่หน้าบ้าน เธอไม่รู้สึกขาดอะไรเลยแต่เหมือนลึกๆ แล้วเธอกำลังรออะไรสักอย่าง ไม่รู้สิ...เธอกำลังรออะไรอยู่นะ "นั่งคิดอะไรอยู่เหรอลูก" ครูอารีเดินมานั่งลงข้างๆ พร้อมกับกล่องของขวัญเอ่ยถามลูกสาวที่กำลังนั่งเหม่ออยู่ "เปล่าค่ะแม่ แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อยค่ะ" เธอตอบไปอย่างนั้นเพราะไม่อยากบอกให้แม่เป็นห่วง ครูอารียื่นกล่องของขวัญให้ลันตา "อะไรเหรอคะ" เธอถามอย่างสงสัย "ของขวัญวันเกิดลูกจ๊ะ" ลันตาเปิดกล่องออกมาพบว่าเป็นจดหมายหนึ่งฉบับกับสร้อยคอจี้พระจันทร์เต็มดวงหนึ่งเส้นเธอเปิดอ่านข้อความในจดหมายอย่างช้าๆ และตั้งใจ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม