ซาตานทวงสิทธิ์ ตอนที่ 1
693 คำ
ตอนที่ 1
บ้านสุขใจ จ.ภูเก็ต ประเทศไทย
"ลันจะไปจริงๆ เหรอลูก"
ครูอารีถามหญิงสาวรูปร่างสมส่วนดูสุขภาพดีเพราะเธอขยันดูแลตัวเองและออกกำลังกายเป็นประจำใส่กางเกงยีนขายาวกับเสื้อยืดสีขาวออกแนวผู้หญิงลุยๆ ตามแบบฉบับที่เธอชอบเพราะทำอะไรจะได้ถนัดๆ ไม่ต้องคอยระมัดระวังอะไรให้ยุ่งยากตามงานที่ทำ
"ค่ะแม่ ลันตัดสินใจแล้วค่ะ"
เธอตอบครูอารีผู้ที่เธอนับถือเป็นแม่และได้เลี้ยงดูเธอให้เติบโตมาตั้งแต่เธอจำความได้ เธอเป็นหนี้บุญคุณชีวิตครูอารีมากมายนัก ลันตาได้ทุนไปเรียนต่อที่อิตาลีตามที่เธอเคยยื่นเรื่องขอไว้กับที่ทำงาน
"ลันจะกลับมาหาแม่บ่อยๆ เท่าที่มาหาได้เลย แม่ไม่ต้องเป็นห่วงลันนะคะ รักแม่ที่สุด จุ๊บบ"
เธอบอกร่างอ้วนท้วมน่ากอดของผู้ที่เลี้ยงเธอมาและจุ๊บแก้มไปหนึ่งที
"เมื่อลันตัดสินใจดีแล้ว แม่ก็ไม่ว่าอะไร ดูแลตัวเองดีๆ รีบกลับมาหาแม่ แม่จะรอหนูอยู่ที่นี่นะ"
ครูอารีพูดพร่ำบอกพยายามไม่ให้เสียงสั่นเพราะร้องไห้พร้อมกอดลันตาไว้แน่น ราวกับว่าเธอจะหายไปแล้วไม่กลับมาหาตนอีก สองร่างผละออกจากกัน หญิงสาวเดินมาที่รถพร้อมกับกระเป๋าลากใบใหญ่สองใบแล้วขับรถออกไปทันที เธอตัดสินใจแล้วและเธอจะไม่เสียใจภายหลังเด็ดขาด ไม่ว่าความจริงจะโหดร้ายหรือน่ากลัวแค่ไหนก็ตาม
ร่างอ้วนท้วมมองตามรถลันตาไกลออกไปจนสุดสายตานึกภาวนาในใจขอให้ลูกพบเจอสิ่งที่ต้องการและกลับมาหาเธอเร็วๆ
2 เดือนที่แล้ว
วันเกิดครบรอบ 24 ปีของลันตาเธออาศัยอยู่ที่บ้านสุขใจ บ้านหลังนี้เต็มไปด้วยน้องๆ อีกหลายคนที่โตมาด้วยกันเราอยู่ด้วยกันอย่างอบอุ่นเพื่อเติมเต็มสิ่งที่ขาดหายให้กันและกันที่ทุกคนที่อยู่ที่นี่ต่างก็รู้ดี ลันตาเป็นพี่คนโตเธอทำงานหาเงินส่งตัวเองเรียนให้จบได้ทำงานดีๆ ช่วยแม่ดูแลน้องๆ ที่บ้านสุขใจแห่งนี้เธอก็มีความสุขแล้วและเธอก็ทำได้ดีเลยทีเดียว
พรึ้บบบ~~ ไฟทั้งบ้านดับลง
"Happy birthday นะคะพี่ลัน"
เสียงน้องๆ กำลังเดินเข้ามาหาเธอที่กำลังจัดขนมใส่กล่องเพื่อนำไปส่งที่โรงแรมใกล้บ้านตามที่เคยทำทุกวันโดยมีคนหนึ่งเป็นตัวแทนถือเค้กมาให้คือครูอารี
"ขอบคุณนะคะแม่ ขอบใจนะจ๊ะน้องๆ ของพี่ลันน่ารักที่สุดเลย" เธอพูดด้วยรอยยิ้มสดใสกับคนที่เดินมาหา
"สุขสันต์วันเกิดนะลูก อธิษฐานก่อนแล้วค่อยเป่าเค้กนะ"
ร่างอ้วนท้วมของครูอารีบอกหญิงสาว ลันตาหลับตาอธิษฐานแล้วเป่าเค้ก ไฟทั้งบ้านถูกเปิดขึ้นอีกครั้ง
"ลันรักแม่นะคะ พี่ลันรักน้องทุกคนเลยรู้ไหมคะ เพราะฉะนั้นทุกคนต้องเป็นเด็กดีเชื่อฟังครูนะคะ"
ลันตาบอกน้องๆ และตัดแบ่งเค้กให้น้องๆ เท่าๆ กัน
"ครับ/ค่ะพี่ลัน"
น้องๆ บอกเธอแล้วกินขนมเค้กกันอย่างเอร็ดอร่อย ลันตาเดินออกมานั่งเล่นที่หน้าบ้าน เธอไม่รู้สึกขาดอะไรเลยแต่เหมือนลึกๆ แล้วเธอกำลังรออะไรสักอย่าง ไม่รู้สิ...เธอกำลังรออะไรอยู่นะ
"นั่งคิดอะไรอยู่เหรอลูก"
ครูอารีเดินมานั่งลงข้างๆ พร้อมกับกล่องของขวัญเอ่ยถามลูกสาวที่กำลังนั่งเหม่ออยู่
"เปล่าค่ะแม่ แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อยค่ะ"
เธอตอบไปอย่างนั้นเพราะไม่อยากบอกให้แม่เป็นห่วง ครูอารียื่นกล่องของขวัญให้ลันตา
"อะไรเหรอคะ" เธอถามอย่างสงสัย
"ของขวัญวันเกิดลูกจ๊ะ"
ลันตาเปิดกล่องออกมาพบว่าเป็นจดหมายหนึ่งฉบับกับสร้อยคอจี้พระจันทร์เต็มดวงหนึ่งเส้นเธอเปิดอ่านข้อความในจดหมายอย่างช้าๆ และตั้งใจ
- ผู้เขียน
