ตอนที่ 24
คนตัวเล็กพยายามสะบัดแขนออกจากการจับกุมของเซนต์ มือเล็กทั้งผลัก ทุบ ปัดป่ายอกแกร่งที่ขยับเข้ามาใกล้กว่าเดิม
“เธอไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉันนะลันตา ลืมเหรอว่าตัวเองอยู่ในฐานะอะไร!!”
ร่างแบบบางแน่นิ่งไป ดวงตาสวยค่อยๆ มีน้ำตาคลอเบ้าแต่เธอไม่มีทางปล่อยให้มันหยดลงต่อหน้าคนใจร้ายอย่างเขาเด็ดขาด
“..ไม่ลืมค่ะ และไม่มีวันลืมด้วย..”
ใบหน้าหวานเงยหน้าขึ้นตอบคนตรงหน้าดวงตาสวยแข็งกร้าวขึ้นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เจ็บจุกที่หัวใจขึ้นมาดื้อๆ เสียอย่างนั้น
“ก็ดี จำเอาไว้ให้ขึ้นใจ ห้ามลืมเด็ดขาด”
สองสายตาปะทะฟาดฟันอย่างไม่ยอมใคร มือใหญ่รั้งเอวคอดเล็กประชิดหาตัว ส่งมืออีกหนึ่งกอบกุมเต้าอวบเต็มมือบีบขยำอย่างเอาแต่ใจ
“คุณด้วยนะคะ อย่าลืมว่าคุณต้องปล่อยฉันไป ยิ่งเร็วเท่าไหร่ยิ่งดี และฉันจะซาบซึ้งและขอบคุณมากๆ ด้วย”
“หึ ฉันไม่ต้องการและเธอรู้รึเปล่าว่ายิ่งพูดแบบนี้ฉันยิ่งอยากเก็บเธอไว้ อาจจะตลอดไปชีวิตไ
