ตอนที่ 12
ปัญญาวีร์เบ้ปาก ถอนใจอย่างเบื่อหน่าย เกลียดนักพวกชอบข่มขู่ คิดว่าตัวเองใหญ่คับฟ้ามาจากไหนกัน แต่อย่าหวังว่าคนอย่างเธอจะกลัวคำขู่ แม้จะนึกห่วงพนักงานในผับก็ตามที หากว่าเขาสั่งให้ลูกน้องถล่มที่นี่จนย่อยยับจริง แต่เธอก็ไม่อยากเอาตัวเข้าไปเกี่ยวข้องกับคนพวกนี้ ที่เจอหน้ากันไม่กี่นาทีผู้ชายบ้าๆ นั้นก็บุกถึงเนื้อถึงตัว แล้วเธอก็ถึงกับระทวยหมดเรี่ยวหมดแรงจะต่อสู้อีกด้วย คิดแล้วก็ทั้งเจ็บใจทั้งแค้น
“ว่าไงครับ เจ้านายผม กำลังรอคุณอยู่”
“ตอนนี้ได้เวลาเลิกงานของฉันแล้ว ฉันขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน แล้วฉันจะไปพบเจ้านายของคุณ ส่วนคุณก็กลับไปหาเจ้านายของคุณเถอะ” ปัญญาวีร์บอกเสียงแข็งแล้วเบี่ยงตัวเดินหนีไป
“ได้ครับ แต่ผมหวังว่าคุณคงไม่ตุกติกนะครับ และคงรู้ว่าผลจะเป็นอย่างไร หากคุณไม่ไป” ชายหนุ่มร่างบึกบึนขู่อีกครั้งด้วยแววตาเอาจริง เพราะรู้ใจนายดีว่าหากต้องการแล้วไม่ได้ ต้องพังกันไปข้างห
