“สิงห์จะพยายามลดความเกลียดชังในใจลง” หลังจากที่ผละกอดออกจากกัน สิงหราชก็พูดขึ้นทันที
ทั้งชีวิตสิบแปดปีที่โตมาและสามปีที่เริ่มคิดว่าตัวเองถูกละเลยไม่ได้เป็นลูกรักของคุณพ่อคุณแม่ สิงหราชไม่คิดเลยว่าตัวเองจะมีวันนี้ วันที่ได้เปิดใจคุยได้ทำความเข้าใจกับคุณพ่อคุณแม่
“สิงห์รู้ไหมว่าเพราะอะไรแม่ถึงไม่อยากให้สิงห์เกลียดส้มหวาน” คนเป็นแม่พูดขึ้นเพราะแท้จริงแล้วส้มหวานเป็นเด็กที่น่าสงสารมากๆ
“เพราะส้มหวานเป็นพี่สาว”
“ไม่ใช่เลยแต่เพราะชีวิตวัยเด็กของส้มหวานน่าสงสารมาก” สิงหราชหันมองตามทันทีก่อนที่คนเป็นแม่จะชี้ไปที่ภาพถ่ายที่เป็นภาพงานศพ เดาได้ไม่ยากเลยว่าเด็กผู้หญิงตัวน้อยที่ถ่ายกับโรงศพด้านหลังเป็นใครไปไม่ได้นอกจากส้มหวาน
“ส้มหวานน่ะสูญเสียแม่ตั้งแต่อายุสามขวบและตั้งแต่เกิดส้มหวานไม่เคยมีพ่อมีเพียงแค่พ่อทรอสเท่านั้นที่รับเป็นลูกบุญธรรม” คนเป็นแม่พูดขึ้นทันที
“ทำไมล่ะ ทำไมส้มหวานถึงไม่มี
