"เป็นแฟนกันนะ" น้ำพั้นช์อึ้งไปกับคำพูดของต้นหนาว จริงอยู่ที่เธออยากเริ่มต้นใหม่ แต่เธอก็ไม่อยากทำร้ายใครด้วยการใช้เขามาแทนที่ คนที่เธอคิดถึง
"พี่หมอ"
"นะครับ เป็นแฟนพี่นะ"
ต้นหนาวพยายามร้องขอในสิ่งที่เขาคิดว่าเขาควรจะได้มัน เขากับเธอรู้จักกันมาก็เนิ่นนาน อีกทั้งยังให้ความสำคัญของกัน และกันเป็นอย่างดี แล้วมันจะมีเหตุผลอะไรที่เขาจะปล่อยเวลาให้เลยไปอย่างไร้ความหมาย
"คือ พะ ... พั้นช์ยังไม่พร้อมคะ"
ใบหน้าหล่อเหลาถึงกับถอดสี เขาไม่คิดว่าน้ำพั้นช์จะปฎิเสธเขาเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ แต่เขาก็ยังคงขอเธอเป็นแฟนทุกๆ ครั้งที่มีโอกาส
"พี่หมอคะ คือพั้นช์ ยังลืมคนคนนึงไม่ได้ พั้นช์ไม่อยากใช้พี่หมอเป็นเครื่องมือเพื่อลืมใคร พั้นช์ขอเวลาหน่อยได้ไหมคะ"
เธอตัดสินใจพูดอย่างตรงไปตรงมา หากต้นหนาวคิดจะไปเธอก็คงไม่รั้ง แต่หากเขาคิดจะอยู่ยามเมื่อเธอลืมมาร์ตินได้เขาจะเป็นคนแรกที่เธอนึกถึง
"โอเค พั้
