กล่าวจบก็เลิกคิ้วขึ้นกวน ๆ คล้ายอยากบอกผ่านภาษากายว่า 'ถ้าเข้าใจแล้วก็เลิกถาม โอเค้?'
โอเค เจ้ากันดิศน้อย...พี่เข้าใจแล้วค่ะ
เมื่อไม่สามารถห้ามอะไรเกมส์ได้ ฉันจึงปล่อยให้เขาจัดการในส่วนนั้นไป ส่วนตัวเองเดินกลับมานั่งบนโซฟา หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเล่นระหว่างรอกินข้าวเย็น
จะว่าไป...ราว ๆ หนึ่งชั่วโมงก่อนฉันได้เข้าไปอ่านคอมเมนต์ใต้รูปที่ตัวเองโพสต์ลงเฟซบุ๊ก กวาดสายตาดูคร่าว ๆ ก็เห็นแล้วว่ามีคอมเมนต์ในเชิงลามเลียอยู่มาก
หลายครั้งเลยล่ะที่ฉันพยายามปล่อยผ่านเพราะไม่อยากเสียเวลาไปเสี้ยมสอนมารยาทขั้นพื้นฐานกับพวกเขาเหล่านั้น
แต่บางครั้ง...เมื่อมันหนักหนาเกินกว่าจะทานทน ฉันมักจบปัญหาด้วยการจ้างทนายฝีมือดี รวบรวมรายชื่อแล้วส่งหมายเรียกให้คนละฉบับ
ในส่วนของค่าเสียหาย...สักคนละแสนสองแสนกำลังน่ารัก ได้มาก็เอาไปซื้ออาหารเม็ด บริจาคให้ศูนย์พักพิงสุนัขจรจัดทุกบาททุกสตางค์
เป็นการสั่งสอนและปิดฉากไอ
