บทที่7.1

979 คำ

ฉันย่อตัวลงหยิบสมาร์ตโฟนราคาแพงขึ้นมาตรวจเช็กให้แน่ใจว่านอกจากสภาพภายนอกที่ยับเยินจนดูไม่ได้แล้ว ระบบคำสั่งภายในตัวเครื่องยังสามารถใช้งานได้เป็นปกติหรือไม่ กดเปิดกระทั่งแสงสว่างสีขาวจากหน้าจอสาดกระทบม่านตา ฉันก็พบว่ามันค้างอยู่ตรงเมนูโทร.เข้า – โทร.ออก โดยเบอร์ล่าสุดเป็นเบอร์แปลกที่ไม่มีการเมมชื่อ ไม่ต้องคาดเดาให้เสียเวลาก็รู้ได้ว่านี่เป็นเบอร์ของพ่อเกมส์ คนที่ทำให้เขาหัวรัดฟัดเหวี่ยงจนเขวี้ยงโทรศัพท์ลงพื้นนั่นแหละ ติ๊ง! บอกตามตรงว่าไม่ได้อยากเสียมารยาท แต่เสี้ยววินาทีสุดท้ายก่อนที่ฉันจะปิดหน้าจอลงดังเดิม เสียงจากเมสเซนเจอร์ก็ดังขึ้นพร้อมการแจ้งเตือนของใครบางคนตรงมุมขวามือ ฉันพิจารณารูปโปรไฟล์ผู้หญิงผมประบ่านั่นเพียงชั่วครู่โดยยังมีข้อความจากเธอเด้งมาเรื่อย ๆ ไม่ขาดสาย ด้วยความที่เคร่งเรื่องมารยาทมาก ต่อให้อยากรู้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร...แต่ฉันก็หักห้ามใจ ตั้งท่าเตรียมกดออก หากทว่าก็

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม