ตอนที่ 23 โรคประหลาดที่คร่าชีวิตชาวเมือง
หลังจากที่ทานไก่ย่างเสร็จ ฉันเดินตามจื่อรุ่ยมาขึ้นรถม้า
เพียงชั่วครู่รถม้าก็ได้แล่นออกไป ฉันส่งยิ้มหวาน ๆ ให้เขาอีกหนึ่งกรุบ
จื่อรุ่ยคงจะเปิดใจตอนที่ฉันช่วยเขาจากลูกธนูแหละมั้ง แม้การเอาร่างตัวเองเข้าไปบังจื่อรุ่ย จะไม่ได้อยู่ในแผนการ แต่ถือว่าเป็นโชคช่วย ที่ทำให้จื่อรุ่ยไม่เกลียดฉัน แถมยังเปิดใจให้ฉันมากกว่าเดิมอีก
“ท่านจะไปช่วยชาวเมืองที่เมืองต้าโจวใช่หรือไม่ ท่านช่วยเล่าให้ข้าฟังทีสิว่าโรคประหลาดที่ว่าเป็นเช่นไร”
จื่อรุ่ยมองฉันด้วยหางตา แล้วพูดตอกหน้าฉันมาทีนึง “เจ้าอยากรู้ไปทำไม เจ้าไม่ใช่เสี่ยวลิ่ว ผู้รู้วิชาแพทย์จากเมืองหางโจวเสียหน่อย”
ฉึก ! คำพูดหนุ่มหล่อเสียดแทงใจหลินหลิน เจ็บปวดดั่งเข็มทิ่มดวงใจ (เว่อร์ -_-) ตาทึ่มนี่ความจำดีซะเหลือเกินนะ
“โถ จื่อรุ่ยท่านกับข้าเป็นสามีภรรยากัน เรื่องเช่นนี้ท่านอย่าปิดบังข้าได้หรือไม่”
ฉันพูดอย
