ไม่...หล่อนคิดบ้าอะไรเนี่ย
“ไปให้พ้นๆ หน้าฉันไง”
หล่อนเห็นเขาไหวไหล่น้อยๆ ก่อนจะดึงตัวกลับไปยืดตรงเช่นเดิม หล่อนหอบหายใจระรัว ไม่ใช่เพราะโล่งอก แต่เพราะเสียดายต่างหาก บ้าจริง นี่หล่อนคิดแบบนี้ได้ยังไงกันนะ
“ขึ้นรถได้แล้ว ฉันหนาวจะแข็งตายอยู่แล้ว”
หล่อนมองเขา ก่อนจะหัวเราะออกมา “ก็ใครใช้ให้โชว์แมนถอดเสื้อออกล่ะ”
“ก็ฉันไม่อยากให้ตูดเธอกวักมือเรียกผู้ชายนี่”
“ไอ้บ้า...ไอ้คนหยาบคาย”
เขาหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเดินอ้อมไปอีกฝั่งและก้าวขึ้นมานั่งบนรถ หล่อนรีบก้าวขึ้นมานั่งข้างๆ
“สักวัน ฉันจะต้องผ่าเอาสุนัขออกมาจากปากของนายให้ได้ คอยดูสิ”
“ฉันจะรอก็แล้วกัน”
รถคันงามแล่นออกมาจากหน้าสถานบันเทิงชื่อดังด้วยความเร็ว ระหว่างทางหญิงสาวก็อดที่จะถามขึ้นไม่ได้
“นายมาเที่ยวที่นี่บ่อยเหรอ”
“เดือนละสองสามครั้งน่ะ”
มัทนาแอบย่นหน้าใส่ “คงมาหิ้วผู้หญิงจากที่นี่ไปกินต่อสินะ ใช่หรือเปล่าล่ะ”
“ใช่ แต่มันผิดต
