หล่อนเองก็ยังคิดหาทางไม่ออกเหมือนกัน
“นี่ข้ายังจินตนาการไม่ออกเลยว่า หากคุณแมทธิวรู้ว่าเงินที่หายไปมีข้าเป็นตัวการอยู่ในนั้นด้วย คุณแมทธิวจะโกรธจะแค้นมากแค่ไหน”
หล่อนร้องไห้ออกมา “พ่อ...มัทจะพยายาม...”
“มันไม่มีเวลาแล้ว” พ่อของหล่อนเดินกลับไปกลับมาอย่างใช้ความคิด
“ในเมื่อคืนนี้แกหาผู้ชายรวยๆ ไม่ได้ งั้นทางเดียวที่เหลืออยู่ก็คือแกต้องกลับไปหาเสี่ยสมบูรณ์อีกครั้ง”
ไอ้เสี่ยอ้วนที่กระโดดออกมาจากขวดซีอิ๊วนั่นน่ะเหรอ ไม่เอา หล่อนไม่มีทางไปหาอีกเด็ดขาด
“ไม่นะพ่อ มัทไม่ไป”
“แต่เสี่ยสมบูรณ์คือทางเลือกสุดท้ายของเรา เสี่ยจะจ่ายเงินทันที ถ้าแก...ยอมแต่งงานกับเสี่ย”
“ไม่พ่อ...มัททำไม่ได้”
หล่อนลุกขึ้น ส่ายหน้าน้ำตาไหลพราก มือกำผ้าเช็ดหน้าของแมทธิวเอาไว้แน่น
“มัทจะหาวิธีอื่น”
“งั้นแกก็รอเวลาดูข้าติดคุกได้เลย”
“พ่อ...”
“แกไปนอนเถอะ ปล่อยให้ข้าเตรียมตัวรับเวรรับกรรมเถอะ”
“พ่อจ๋า...” หล่อนเด
