เหมือนกับว่าพีรภัทรจะรู้ตัวว่า ตนเองกำลังไหลไปตามอารมณ์ หากเขาไม่ดึงตัวเองกลับมา นั่นเท่ากับว่าเขาพ่ายแพ้ การลงโทษเธอก็ไม่เป็นไปตามตั้งใจ เธอจะได้รับความสุขมากกว่าความเจ็บปวด เขาจึงดึงอารมณ์นั้นกลับมาอย่างรวดเร็ว
“เธอไม่มีวันได้รับความสุขจากฉัน”
เสียงเขาคำรามใส่หน้าพรนับพันที่เปลี่ยนสีหน้าเป็นตื่นตระหนก เมื่อเขาจับขอบกางเกงชุดนอนของเธอแล้วรูดลงไปตามสะโพก ก่อนใช้เท้ารั้งให้มันพ้นเท้าเธอทั้งสองข้าง ด้วยคำพูดและสีหน้า แววตาของเขาทำให้พรนับพันกลัว พยายามเขยิบร่างเพื่อให้ตนเองพ้นจากร่างหนา ทว่าเขากลับคร่อมร่างเธอไว้ตามเดิม และตอนนี้มือใหญ่หยิบบางอย่างที่อยู่ข้างหมอนออกมาแกะห่อ ก่อนสวมใส่กายชายที่เวลานี้เติบใหญ่เต็มที่
“อือ...อือ” หากเสียงนั้นถูกเปล่งออกมาได้ความหมายก็คือ ‘ไม่...ไม่’ และตามด้วยคำพูดที่ว่า ‘พี่พีอย่าทำหมิวแบบนี้’
พีรภัทรไม่สนใจใบหน้าตกใจหวาดกลัวและเสียงที่ฟังไม่รู้เรื่องขอ
