เมื่อแก้มใสจัดการธุระส่วนตัวเรียบร้อย เธอเดินลงมาด้วยชุดเดิมของเมื่อวานเพราะไม่มีชุดให้เปลี่ยน เมื่อลงมาเกือบสุดขั้นบันไดหญิงสาวก็ได้ยินเสียงหมอชวิณดังแว่วเข้ามา
"อืม เดี๋ยวผมเข้าไป ฝากจัดการให้ด้วยนะครับ ครับ แค่นี้นะครับ" หมอชวิณพูดจบก็เลื่อนโทรศัพท์มือถือสีดำออกจากใบหูแล้วกดวางสาย จังหวะนั้นก็เป็นเวลาที่แก้มใสเดินเข้ามาใกล้พอดี
"เดี๋ยวไปโรงพยาบาลกัน" หมอชวิณเอ่ยในขณะที่หย่อนโทรศัพท์ลงใส่กระเป๋ากางเกง
"มีอะไรหรือคะ?"
"น้องคุณจะผ่าตัดคุณต้องเข้าไปเซ็นรับรองไง"
"กายจะได้ผ่าตัดวันนี้เหรอคะ?"
"ใช่ ในเมื่อคุณให้ผมกินแล้วผมก็ต้องทำตามข้อตกลงไง" หมอหนุ่มโน้มตัวลงพูดเสียงทุ้มนุ่ม
"...." แก้มใสไม่โต้ตอบ หลุบสายตาลงมองยังลูกกระเดือกแหลม เธอไม่กล้าที่จะสบสายตาคมของคนตรงหน้า
"ที่สำคัญ คุณอร่อยมากจนผมอยากจะกินซ้ำเลยล่ะ เสียดายที่วันนี้ผมมีผ่าตัดไม่อย่างนั้นคุณคงไม่ได้ออกไปจากบ้านหลังนี้แน่
