เบลล่าเดินตามพวกเขาไป เธอมองดูนิกกี้อุ้มลูกสาวออกจากห้างไปอย่างอ่อนโยนไปที่จุดรอขึ้นรถ คนขับรถของเขากำลังมา
นิกกี้คือเด็กชายคนนั้นที่ผลักเธอลงไปในสระน้ำที่มัมของเธอกระโดดลงไปเพื่อช่วยเธอและเสียชีวิตในเวลาต่อมา
เธอยังคงจำความตกใจของเธอได้เมื่อพบเขาเมื่ออาทิตย์ก่อน
‘คุณเป็นแด๊ดของพอลล่าเหรอ?’ เธอถามด้วยความตกใจ ถอยหลังหนึ่งก้าว
‘อิซาเบลล่าคุณเป็นยังไงบ้าง?’ เขาถามเธออย่างใจเย็น
‘แล้วคุณคิดว่าฉันควรเป็นอย่างไรล่ะ!?’ เธอถามอย่างโกรธเกรี้ยว กำหมัดแน่น
เธอส่ายหัวเมื่อเธอเห็นพอลล่ามองเธอด้วยความสงสัย
‘ฉันไม่ทำงานนี้หรอก’
จากนั้นเธอก็รีบออกจากคฤหาสน์ลูอิสทันทีเพื่อกลับไปที่สำนักงาน หญิงสาวไปเข้าห้องน้ำขังตัวเองไว้ในห้องเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง สงบสติอารมณ์จากความคิดของเธอที่ติดค้างอยู่ในใจเธอ
‘เขาเป็นสาเหตุที่ทำให้มัมของเธอเสียชีวิต’ เธอพึมพำพลางหลับตาลง ‘ฉันกำลังถูกลงโทษ? ทำไมต้องเป็นเขา? ทำไม
