มหาวิทยาลัยดัง
ป้าซ้อยนั่งในรถ ท่านล่วงมือเข้าไปในกระเป๋าแบรนด์เนมดังซีฟาน่า พร้อมหยิบสร้อยคอทองคำหนัก 20 เส้นใหญ่ๆออกมา แหวนเพชรอีก ห้าวง ต่างหูเพชร คนขับรถส่ายหัว พลางคิดในใจ
' อวดรวยหรือสามล้อถูกหวยว่ะ' คนขับรถมองอย่างสมเพช เพราะเขากลัวโจรหรือผู้ร้ายจะมาปล้น แต่ในทางกลับกันป้าซ้อยและพัชรลดากับยิ้มแฉ่ง
" กูน่าจะมีสักยี่มือเหมือนทศกัณฐ์ว่ะอีพัชร อิอิ" ป้าซ้อยพูดกับพัชรลดาๆยิ้มพลางมองตามคอ ข้อมือ มือ เธอยิ้มด้วยความดีใจ เพราะเธอนั้นได้อวดทุกคนว่าครอบครัวของเธอรวยเหมือนกันกับทุกคน
" สวยมากเลยป้า " พัชรลดาเอ่ยชมป้าพลางมองสำรวจต่างร่างกายของป้าซ้อยอีกรอบ คนขับรถมองแล้วกลืนน้ำลายลงคอเพราะเขากลัวชีวิตสั้น เพราะเครื่องประดับมากมายเหล่านี้
" เราไปกันเถอะป้า " พัชรลดาเอ่ยชวนป้าซ้อยๆยิ้มพลางหมุนไปเปิดประตูรถ
หมับ! มือของพัชรลดาคว้ามือของป้าซ้อยเอาไว้เสียก่อน ป้าซ้อยหันหน้ามามองพร้อมทำห
