ตอนเย็นบ้านพ่อนัย
ออดี้รีบเดินเข้ามาในบ้าน เพราะเขาพลาดที่จะไปส่งเครปที่มหาวิทยาลัย เขาคิดถึงเรื่องตอนบ่ายแล้วก็แค้นใจกับยัยหนูของเขา
' ไปสิตาอออิ่มแล้วก็ไปได้แล้ว' พ่อนัยบอกลูกชายที่รับปากรอรับอาหารจากช้อนของเครป แม่สนมองแล้วหมั่นเขี้ยวอยากตีให้เนื้อเขียว ตอนนั้นท่านคิดว่าจากัวร์หนักแล้ว พอมาเจอออดี้หนักกว่าอีก
' คุณพ่อครับ ผมว่าผมจะให้กฤษณะไปแทนผมครับ' ออดี้บอกพ่อนัยๆถอนหายใจแรงๆ
' ไม่ได้! งานคืองาน เรื่องหนูเครปพ่อกับเเม่ไปส่งเอง' พ่อนัยพูดยืนยันคำเดิม เครปยัดอาหารเข้าปากของเขาทันทีด้วยความหมั่นไส้ กับความดื้อรั้นเอาแต่ใจ
' อื้มมม คุณ พ่อ อื้ม ครับ' เขาทั้งเคี้ยวทั้งพูดจา แม่สนเห็นแล้วอยากด่าลูกชายมากๆ
' หนูเครปทานอิ่มแล้วใช่ไหมลูก' แม่สนถามเครปที่เอาแต่ป้อนลูกชายของท่าน เพราะออดี้งอแงเหมือนเด็ก' จะให้ยัยหนูป้อนๆๆๆ ไม่งั้นผมไม่ไป!' คำพูดของออดี้จนพ่อนัยและแม่สน เครปจนปัญญา
