เนโลคลิสเงยหน้าขึ้น กวาดตามองดวงหน้าแดงระเรื่อของเข็มหอมด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนา แต่หญิงสาวกลับอับอายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี
“คนฉวยโอกาส”
ฝ่ามือเล็กตวัดลงบนแก้มสากจนใบหน้าหล่อจัดสะบัดไปตามแรงปะทะ เสียงหวีดร้องตกใจของป้าสำอางดังกว่าครั้งที่แล้วเสียอีก
เนโลคลิสค่อยๆ หันกลับมา มือใหญ่ยกขึ้นถูแก้มที่ถูกภรรยาตบพร้อมกับรอยยิ้มเยือกเย็น
“ถ้าจะจูบก็ต้องแลกด้วยการถูกตบทุกครั้งใช่ไหม เข็มหอม”
เข็มหอมอับอายเกินกว่าจะทนอยู่ภายในห้องอาหารได้อีก หล่อนมองเขาตาเขียวขุ่น ก่อนจะรีบวิ่งออกไป
เนโลคลิสแค่นหัวเราะอย่างหงุดหงิด ก่อนจะหันไปมองป้าสำอางตาดุกระด้าง “ป้าคงสั่งสอนคุณหนูหอมของตัวเองมาดีมากนะครับ ถึงได้มีนิสัยก้าวร้าวแบบนี้”
“ป้าก็ไม่ได้สอนอะไรเป็นพิเศษนะคะ แต่ถ้าเป็นป้าถูกดึงมาจูบต่อหน้าธารกำนัลแบบคุณหนูหอม ป้าคงทำมากกว่าตบอีกค่ะ”
“ป้าสำอาง”
“เอ่อ ป้า... ป้าขอโทษที่พูดความจริงค่ะ”
เนโลค
