บทที่ 17 : หมกมุ่นชะมัด [NC]

1529 คำ

นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนจ้องมองแผงอกกำยำไร้เนื้อผ้าปิดท่อนบ่น พลางกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ถ้าเธอไม่เรียกตามที่เขาต้องการ มีหวังถูกจัดหนักในรถแน่ ไม่ใช่ว่าเธอกลัวการมีเซ็กซ์ แต่ยังไม่พร้อมเดินขาถ่างตอนนี้ โดนเอาแต่ละที ช่วงล่างระบมไปหมด "ฮะ เฮียซัน พอใจยัง" กัดฟันพูดสุดฤทธิ์ เสียงที่เปล่งออกไปเบาจนแทบไม่ได้ยิน ฝ่ามือหนาเลยกดท้ายทอยเธอลงไปใกล้ขึ้นให้ริมฝีปากแนบใบหูหนา "เรียกให้ดังเหมือนตอนวีนหน่อย" "เรื่องมาก" "หรือจะถูกจัดหนักในรถดีล่ะ กูไม่ขัดนะ" "ฮึ๊บ ไอ้บ้ากาม" "ใช่ กูบ้ากาม" เขายอมรับแล้วสอดมือเข้าไปใต้เสื้อพลางบีบเคล้นเต้าอวบที่มีบราเซียลูกไม้ห่อหุ้ม "เรียกเร็ว ก่อนที่จะโดนดูดนม" "อือ ฮะ เฮียซัน" "อะไรนะ ไม่ได้ยิน" "เฮียซัน ได้ยินชัดไหม" "ได้ยินไม่ชัดเลย" เสียงทุ้มแหบพร่า ใบหน้าหล่อก้มลงไปซุกที่กลางอก แล้วถกเสื้อขึ้นเพื่อชื่นชมความสวย "ก็เรียกเเล้ว ทำไมยังทำอีก?” หญิ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม