บทที่ 26 : น่าเบื่อฉิบหายเลย

1610 คำ

"อ้าว พวกมึง!" เสียงอีนัดลอยมาแต่ไกล เธอกับอีแซนมองหน้ากัน แล้วปั้นหน้ายิ้มรับปกติ แต่ในใจเธอกลับรู้สึกตะหงิดกับอีนัดมาก เพราะนอกจากอีแซนก็มีอีนัดนี่แหละที่รู้ว่าร้านสักของเธอเจ๊ง คราวก่อนที่แม่โทรมาด่า เธอยังสงสัยอยู่เลยว่าใครเป็นคนบอก "โอ๊ะ! เฮียซัน สวัสดีค่ะ" ไอ้ซันพยักหน้ารับเล็กน้อย "มาแดกไม่ชวนกูเลยนะพวกมึง" "ก็กูเห็นว่ามึงไม่ค่อยว่าง" อีแซนตอบ "กูว่างค่ะ มา กูขอร่วมวงด้วย" มันเดินมานั่งข้างอีแซน "น้องคนนี้เป็น?" "เป็น..." เธอรีบมองอีแซน คาดว่าเรื่องไอ้ซันคงถึงหูครอบครัวเธอในอีกไม่ช้า แต่เรื่องแทนนี่หนักอยู่นะ ถ้าอีนัดรู้ว่าเธอคบหาผู้ชายสองคนพร้อมกัน เตรียมประสาทแดกได้เลย ช่วงนี้เธอไม่ได้รับสายครอบครัว ไม่อยากรับรู้ความเป็นความตายของตัวเองแล้ว "ตกลงเป็นอะไรวะ?" มันทำหน้าสงสัย "เป็นรุ่นน้อง" เธอตอบเอาตัวรอด แล้วหันไปมองหน้าแทน จากที่มีรอยยิ้มเปื้อนอยู่บนใบหน้า เริ่มห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม