บทที่ 1 : เอาเกย์เป็นผัว [NC]
1632 คำ
"น้องจะอยู่ดื่มต่อไหม?" พี่ทัชเอ่ยถามหลังจากที่เห็นเธอขึ้นไปจัดเพลงเสร็จเรียบร้อยแล้ว ปกติก็จะอยู่ต่อ แต่เมื่อวานดันดื่มหนักไปหน่อย จะให้แฮงค์เหล้าสองวันติดต่อกันก็คงไม่ไหว ขอกลับไปนอนเอาแรงก่อนดีกว่า
"วันนี้คงไม่อ่ะพี่"
"เอ้อ พี่ก็ลืมไปเลยว่าเราเพิ่งย้ายบ้าน จะให้พี่ไปช่วยไหม พี่ว่างนะ แรงผู้ชายน่าจะช่วยยกของได้" เธอหรี่ตามองพี่ทัชก่อนจะส่ายหน้าปฏิเสธ เพราะเธอไม่อยากได้กับรุ่นพี่ โดยเฉพาะรุ่นพี่ที่อยู่ในสายงานเดียวกัน
"เฮ้ยมึง กูกลับก่อนนะ"
เธอหันไปบอกเพื่อนสนิทที่กำลังดื่มเหล้าสังสรรค์กับพวกรุ่นพี่กลุ่มอื่น อีนี่มันเป็นปลาไหล ชอบไหลไปทั่ว ไม่แปลกใจที่มันจะเข้าสังคมเก่งกว่าเธอ ซึ่งเราสองคนแตกต่างกันตรงที่ว่า เธอจะมีโลกส่วนตัว ที่อยากจะอยู่เงียบ ๆ คนเดียวเพื่อวาดรูปหรือนั่งแกะลายสักไปเรื่อย โดยที่ไม่มีใครก็ได้
"มึงจะรีบกลับไปไหนวะ?"
"กูจัดหนักไปเมื่อคืน อยากนอนพัก"
"โอเค รู้เรื่อง"
เมื่อตอบไปตามตรง มันก็ไม่เซ้าซี้ เธอเลยหันกลับไปยกมือไหว้ลาพวกรุ่นพี่ ก่อนจะเดินฉายเดี่ยวออกมาจากผับ แล้วเรียกแท็กซี่นั่งกลับหอ
พอกลับมาถึงหอพัก เธอรีบเคลียร์ของในห้องตามยถากรรม
ฟู่~
ควันสีเทาหม่นของบุหรี่ไฟฟ้าลอยฟุ้งเต็มอากาศ พอสูบจนเมาได้ที่ก็คลานขึ้นไปนอนบนเตียงนุ่ม แล้วหลับไหลไปทั้งที่ยังอยู่ในสภาพแบบนั้น น้ำเนิ้มไม่ต้องอาบ คนมันสวย ไม่ต้องอาบน้ำก็ยังสวยอยู่ดี (เกี่ยวไหม!?)
ก๊อกๆๆ!
เสียงกระหน่ำเคาะประตูปลุกคนตัวเล็กให้สะดุ้งตื่น ไม่รู้เผลอหลับไปตอนไหน แต่เล่นเอาซะนอนเต็มอิ่มเลย
"ใครมาหาแต่เช้าวะ?" นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนจ้องมองไปนาฬิกาที่หัวเตียง ซึ่งปลายเข็มสั่นมันชี้ตรงเลขเจ็ด เวลานี้ไม่ควรมีใครเคาะประตูห้อง เพราะเธอเพิ่งย้ายเข้ามาใหม่ ไม่รู้จักใครที่อยู่ที่นี่ ไม่แม้แต่คนเดียว (มั่นใจ)
ก๊อกๆๆ!
"เออ ได้ยินแล้ว!" เสียงห้าวตะโกนตอบกลับอย่างหัวเสีย แล้วเดินหอบสารร่างเหมือนผีอีเพิ้งไปเปิดประตู แต่พอเปิดออกก็ถูกมือหนักตบเข้าที่ใบหน้าอย่างจัง จากที่ยังตื่นไม่เต็มตา ตอนนี้สมองวิ้ง มีดาวลอยเต็มหัวเลย
เพียะ!
"มึงทำแฟนกูใช่ไหม… เพียะ!”
ไม่ต้องรอให้ถามจบ เธอตบหน้ากลับทันที
"ไอ้หน้าตัวเมีย" เค้นเสียงด่า
"หน้าตัวเมียเหี้ยอะไร มึงทำแฟนกูก่อนนะเว้ย!" ชายหนุ่มหน้าตาหล่อคมแสดงอาการไม่สบอารมณ์อย่างรุนแรง แถมยังเตรียมง้างหมัดจะต่อยเธอด้วยซ้ำ แต่ยังดีที่มีหนุ่มหน้าหวานเข้ามาห้ามปรามเอาไว้
"ซันหยุดเถอะ!"
"ไม่หยุด! แทนไม่ต้องมาห้ามเลยนะ ยังไงวันนี้ซันก็จะเอาเลือดหัวของอีนี่ออกให้ได้ เป็นผู้หญิงประสาอะไร เข้ามาข่มขืนผู้ชายถึงในห้องวะ?!"
"ข่มขืนผู้ชาย?" เธอขมวดคิ้วเรียงสวยเป็นปมแล้วหันไปมองหนุ่มหน้าหวานที่เริ่มน้ำตาคลอเบ้า พอเพ่งเล็งสักพักก็จำได้ ว่าเขาคือคนที่เธอเมาแล้วเข้าห้องผิดไปมีอะไรกัน นี่ถ้าแฟนเขาไม่ตามมาท้วง เธอคงจะลืมไปแล้ว
"อ้อ~"
"แค่อ้องั้นเหรอวะ!?"
"แล้วจะให้ตอบว่าไง อื๊อ อ๊าห์ งี้เหรอ?"
"นี่มึงมียางอายบ้างไหม!?"
"ไม่มีอ่ะ" สวนกลับทันที
“มึงรับผิดชอบมาเดี๋ยวนี้” เขาพูดกดเสียงต่ำ
"จะให้รับผิดชอบยังไง เมียมึงท้องเหรอ?"
ร่างเล็กกอด'อกถาม เหมือนตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิด
"เออ เมียกูไม่ได้ท้อง แต่กูขอกระทืบมึงหน่อยแล้วกัน"
จบประโยคนั้น เขาก็สะบัดมือแฟนหนุ่มออกจากการกอบกุม แล้วพุ่งตรงเข้ามาเตรียมทำอย่างที่ปากพูด แต่เธอไม่ใช่คนที่จะยอมให้ใครมาทำร้ายง่าย ๆ เลยหยิบไม้กวาดข้างประตูมาสู้เท่าที่ไหว แต่แรงผู้ชายเยอะกว่า ยื้อกันได้ไม่ถึงสิบวิ เธอก็ถูกต่อยเข้าที่หน้าท้องเต็มแรง ทำเอาจุกตัวงอไปเลย
"ฮึก ซันพอแล้ว!"
หนุ่มหน้าหวานเข้ามาห้ามเสียงสะอื้น
แต่ก็ถูกลูกหลงจากฝ่ามือหนักตบเข้าที่ใบหน้าอย่างจัง
เพียะ!
"แทนไม่ต้องมาห้ามซันได้ไหม เรื่องนี้แทนก็มีส่วนผิดด้วยนะ ถ้าแทนไม่ยอมสักอย่าง อีนี่ไม่มีวันทำอะไรแทนได้หรอก ตัวมันเล็กเท่าลูกหมา!"
"นี่ซันไม่เชื่อใจแทนเหรอ"
อีกฝ่ายถามกลับ มือแนบอยู่ที่แก้มแดงเถือก ขนาดเป็นผู้ชายโดนตบยังหน้าขึ้นสี ฟันกูยังอยู่ครบได้ยังไงเนี่ย ความหน้าด้านช่วยไว้แท้ ๆ เลย!
"กูไม่จบกับมึงแน่" ชี้หน้าอาฆาตเธอ
"ฮึก ทะ แทนถามว่าซันไม่เชื่อใจแทนเหรอ!?"
หนุ่มหน้าหวานเริ่มร้องไห้หนักขึ้น
แต่อีกคนกลับเดินหนีกลับห้องไป ดูท่าจะมีเรื่องที่ต้องเคลียร์กันยาว
แต่...ไม่ใช่เรื่องของกูนี่หว่า งั้นบาย!
หลังจากปิดประตู เธอได้ยินเสียงคนทะเลาะกันจากห้องตรงข้าม เดาไม่ยากว่าสองคนนั้นกำลังปรับความเข้าใจกันอยู่ หรือไม่ก็อาจจะบอกเลิกกันไปแล้ว ฟังจากเสียงร้องไห้กับเสียงด่าทอ บ่งบอกได้เลยว่าไอ้หน้าหล่อไม่มีความอ่อนโยนเลยสักนิด ไม่รู้ว่าคนชื่อแทนจะถูกทำร้ายอีกหรือเปล่า
นั่งฟัง นอนฟังจนถึงเวลาทำงาน คืนนี้เธอแต่งตัวเซ็กซี่ออกจากหอพักตามปกติ แต่ดันทำงานจนอารมณ์ค้าง เลยนั่งดื่มต่อ พอหาเหยื่อได้ก็พากลับมาเปิดที่ห้อง กะจัดหนักทั้งคืน เอาให้ลืมเกย์ที่อยู่ห้องตรงข้ามไปเลย
"เข้ามาสิ เข้ามาได้เลย ห้องโซอยู่แค่ตรงนี้เอง" วัดระดับความร่านจากตรงไหน ให้ดูตอนลากผู้ชายกลับมากินที่ห้อง มือเล็กจับมือคนตัวสูงให้เดินตามมา พลางส่งสายตายั่วยวนสุดฤทธิ์ ถ้าคืนนี้ไม่ได้ก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว
"เหอะ! นอกใจกันอีกแล้วสินะ" เสียงทุ้มดังมากจากด้านหลัง ดึงสายตาของเธอกับเหยื่อหน้าตาหล่อเหลาให้หันไปมองแขกที่ไม่ได้รับเชิญ
"เมื่อไหร่จะเลิกทำนิสัยแบบนี้สักทีวะ มีกูอยู่ทั้งคนยังไม่พออีกหรือไง ลูกเต้าก็มีแล้ว ยังจะไปหลอกล่อผู้ชายคนอื่นอีกเหรอ?" เขาทำสีหน้าบั่นทอนใส่เธอ แถมบีบน้ำตาคลอ แอ็กติ้งโคตรดี เอาตุ๊กตาทองไปเลย อีดร๊อก!
"โซมีลูกแล้วเหรอ ไหนบอกว่าโสด มาหลอกกันทำไม?"เหยื่อหน้าหล่อหันมาถาม
"ก็โสดไง อย่าไปเชื่อไอ้บ้านี้ มันเป็นเกย์ มันไม่ใช่ผัวของโซ เรื่องลูกก็ไม่ใช่ความจริงด้วย มันโกหก!" เธอรีบแก้ตัวในสิ่งที่กำลังโดนกล่าวหา
"นี่ถึงขนาดที่ต้องหาว่าพ่อของลูกเป็นเกย์แล้วสินะ อืม ไม่เป็นไร อยากจะทำอะไรก็ทำเถอะ กูจะไปดูแลลูกเอง" เขายกมือปาดน้ำตาแล้วเดินทำท่าจะเข้าไปในห้อง เหยื่อหน้าหล่อหันมามองเธออีกครั้งก่อนจะดึงมือออก
"กลับไปดูแลลูกซะ แล้วก็อย่าไปหลอกใครแบบนี้อีกนะ มันบาป"
เอ้า! เล่นบทพ่อพระใส่กูเฉยเลย
ต้องโง่ขนาดไหนถึงหลงเชื่อได้เนี่ย!?
"เดี๋ยวก่อนสิ ฟังก่อนได้ไหม!" เธอกำลังจะรั้งข้อมือ แต่เหยื่อหนุ่มดันเดินริ่ว ๆ หนีไปแล้ว ไม่ฟังคำอธิบายเลยสักนิด คิดเองเออเอง แล้วก็ไป
"โว๊ะ!" หงุดหงิดขึ้นมาทันที
"หึ! สมน้ำหน้า อยากร่านไม่เลือกที่ดีนัก "
ไอ้หน้าหล่อหันมาเค้นหัวเราะเย้ยหยันใส่เธอ ก่อนจะเดินกลับเข้าห้องตัวเองไปหน้าตาเฉย เห็นแล้วอยากจะจับโบกหัวกระบาลแม่งสักที เล่นละครเก่งจนน่าหมั่นไส้ เห็นไหม คืนนี้เธออดซั่มกับผู้ชายเลย ของขาดโว้ย!!
วันต่อมา
สืบเนื่องจากเมื่อคืนที่เธออดกินผู้ชาย
ตื่นเช้ามาก็ต้องรีบหาข้าวกินรองท้อง (เกี่ยวไหม?)
"โอ๊ะ!" นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนเหลือบไปเห็นแฟนหนุ่มของไอ้หน้าหล่อจอมกวนบาทา ที่กำลังนั่งกินข้าวอยู่ในร้านอาหารข้างหอพักพอดี เธอเลยคิดหาอะไรทำสนุก ๆ เพื่อแก้เผ็ดสิ่งที่เขาทำกับเธอเอาไว้เมื่อคืน
"ไง ที่รัก~"
เสียงทักทายทำให้คนตรงหน้าสะดุ้งตกใจ
"ดูทำหน้าเข้าสิ น่ารักจังเลย~" มือเล็กหยิกแก้มนุ่มนิ่มด้วยความเอ็นดู ก่อนจะโน้มใบหน้าสวยลงไปใกล้จนปลายจมูกของเราทั้งสองคนชนกัน
"ยะ อย่าทำแบบนี้ ถ้าซันมาเห็นจะยุ่งนะ"
พูดเสียงตะกุกตะกัก เขาน่าจะกลัวแฟนมาก
"ช่างสิ เราไม่สน ว่าแต่นายเหอะ โดนตบเจ็บหรือเปล่า?"
ถามน้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใยพลางลูบแก้มนุ่ม
"ซันจะชอบใช้กำลังเวลาหึงหวง เดี๋ยวอีกหน่อยก็คงอารมณ์ดีขึ้น" เขาไม่ตอบว่าเจ็บหรือไม่เจ็บ แต่อธิบายสาเหตุในสิ่งที่อีกคนนึงทำ
"ทำไมนายต้องเป็นที่รองรับอารมณ์ด้วย เลิกกันไม่ดีกว่าเหรอ แล้วมาเป็นผัวเรา เราจะดูแลอย่างดี" เป็นการยื่นข้อเสนอที่ชั่วช้ามากแม่
- ผู้เขียน
